Kyndill - 01.06.1932, Blaðsíða 15

Kyndill
Haiiddp Unga
Kristjáusson flllkið
„Landsims heill er lijá þeim ungu,“ seg’iir sálma-
skáldib okkar. Skapgerð, skoðanir og atgjörfi æskunnar
ræður mestu um hag og ástand framtíðarkmar. Æsk-
an á lengsta leið fyrir hönduim. Hún á eftir að bera
hita og punga dagsins með ábyrgð og valdi. „Ef
æskan vill rétta þér örfandi hönd, pá ertu á framh
tíðarvegi.“
Það er því ekld nema eðlilegt og gott, að oft sé
minnst á æskuna, þegar rædd eru þjóðfélagsmál ag
almenn miannfélagsmál. En það kemur fyrir, að dóm-
arndr um æs-kuna eru þá ekki réttir. Ég hefi rekið
mig á 'svo gífurlega sleggjudóma, að ekki má láta vena
áð m,æla á m-óti þeimi. Æskan má ekki halda að hún
sé önnur en hún er.
Ég tel miig enn þá í hópi æskulýðsins, enda þótt
ég hafi náð því aldurstakmarki, er þjóðfélagið biindur
við réttinn til að stofna heimili á eigin ábyrgð og
«iga afkvæmi. Ég þyikist mega koma fram sem full-
trúi unga fólksinis. í kringum mig. Þó sé fjarri mér>
að eigna öðrum mínar skoðanir. Ég gef sikýrslu, —
— takmarkaða og ónóga skýrslu, en sanna og hlutJa'usa,
bað sem hún nær.
61