Kyndill - 01.06.1932, Síða 21

I
Kyndill
Unga fólkið
forsendum. Sumar hinar gömlu kennisietni'ngar rísa upp
•aftur í öndvegisisesis, studdar nýjum rökum, og sýna að>
þær uppfylla bezt mannlegar þarfir, enda þótt gömlu
rökin sýndu þa'ð ekki. T. d. má niefna einhyggju í ástar
málum. Sumium finnist, að lausung fjölhyggjunnar upp-
fylii betiur þarfirnar. En svo er ekki, því að lausung í
ástamálum hversikonar tærir upp tryggð og skapfestu
og hefir því s-kaðleg áhrif á sálarlífið. Aldrei mun
mannlegt lif breytast svo mjög, að þróttug staðfesta
verði ekki fyrista nauðs-yn okkar, samhliða starfsþrá
<Jg réttarkenind. ViQi sjáum það líka, að fjölhyggja í
ástamálum er jafnan samfara mörgum öðrum ódyggð-
nm, svo sem sviksemi, hverflyndi óg ódnengskap
(Sturiungaöld).
Þesisi nýja siðfræði er byggð á þdrri skoðun, að
allt uppeldi og memntun eigi að miða að því, að menm
&eti lifað bietur. En það, að lifa vel, er ekki fyrst og
fremst að berast mikið á, lifa 'í „veliystingum praktug-
lega“ við glæsilegt samkvæmislíf og með fuilar hendur
íjár. Fullkomnasta fyrirmynd góðs lífs er ekki óhófs-
svall auðvaldisbnodda. Að lifa vel er að vera starfshæfur
hiaður og dga þann sálarfrið, sem nefndur hefir veriið
Sóð samvizka. G-ott líf er sæluríkt iíf. En nýja sið-
fræðin viðurikennir rétt allra tiil slíks lífs. Alar mann-
'egar gjörðir, sem eru þar til fyrirstöðu, eru
s,Vndir. Að þessari siðfræðii standa þeiir menn, sem
'enjuliega ganga fremst í umbótasitarfsemi. Þeir hafa
ast og aðdáuin á heilbrigðu lífi hvar sem er og dá og'.
61