Valsblaðið - 24.12.1960, Blaðsíða 29

VALSBLAÐIÐ
25
Kriud Lundberg:
Eftirmíiinilegur
signr
Knud Lundberg hefur nú um 20
ára skeiS leikiS meS dajiska liSinu
A.B.
/ leik sínum hefur hann veriS
umdeildur maSur, vegna skoSanna
sinna, sem hann hefur ótrauSur liald-
iS fmm í rœSu og riti.
Lundberg er lœknir aS menntun,
en blaSamaSur aS atvinnu. — ÞaS
sem hér birtist eftir hann eru glefsur
tir greinarflokki, sem hann skrifaSi
í vikublaSiS Familie Journal, seinni
hluta ársins 1958.
Þjóðverjar segja, að þeir séu upp-
hafsmenn handknattleiksíþróttarinn-
ar. Margar aðrar þjóðir halda fram
því sama, þar á meðal Danir. I hand-
knattleik utanhúss em Þjóðverjar
forystuþjóð og fyrir heimstyrjöldina
síðari voru yfirburðir þeirra í leikn-
um innanhúss jafnmiklir. Eftir styrj-
öldina töpuðu Þjóðverjar forystuað-
stöðu sinni í handknattleik innan-
liúss, en þeir eru þó enn meðal beztu
handknattleiksþjóða og hafa verið
framarlega í þeim heimsmeistara-
keppnum, sem liáðar liafa verið að
lokinni heimsstyrjöldinni síðari. Það
kemur sjaldan fyrir, að þeir tapi
landsleik með miklum mun, svo til
aldrei með svo miklum mun sem í
K.B.-höllinni gegn Dömnn árið 1956,
er úrslit tirðu 33:20 fyrir Dani.
Ég vil þegar í upphafi taka það
fram að þeir báru sig vel eftir ósigur-
inn. Það vom þeir sjálfir, sem vöktu
athygli á því eftir leikinn, að þetta
væri mesti ósigur Þýzkalands í þess-
ari íþróttagrein til þessa. Og þeir léku
ekki á neinn hátt ódrengilega, jafn-
vel ekki þegar þeir sáu livert stefndi
og þeir reyndu ekki að afsaka sig
eftir leikinn. Þvert á móti. Margir
þýzku blaðamannanna sögðu, að við
hefðum getað skorað mun fleiri mörk
en þessi 33, ef við hefðum ekki skipt
um nokkra leikmenn síðustu 10
mínútur leiksins. En skiptistjórinn
okkar Aksel Pedersen var nógu skvn-
samur til að veita öllum nokkum
lilut í ánægjunni, er hinn mikli sigur
var tryggður. Það furðulega við jictta
er, að þýzka liðið var golt. Þeir höfðu
2 dögum áður leikið gegn Svíum á
heimavelli og staðið sig ágætlega tap-
að með aðeins 23 gegn 21 og liöfum
við Danir aldrei gert betur.
En Þjóðverjarnir mættu jöfnu
dönsku landsliði, sem fyrst og fremst
lagði áherzlu á liröð og óvænt upp-
hlaup. Þessu danska landsliði tókst
að útfæra þessa sérstöku dönsku leik-
aðferð svo vel að vart verður á betra
kosið. Þessi leikaðferð á sér djúpar
rætur í dönskum liandknattleik. Ajax
lagði áherslu á liröð upphlaup í
mörg ár, en þó nokkuð liægari en
þekkist nú og mun liægari en við
gerðum gegn Þjóð'verjum í þessum
leik.
Það voru tvö lið, sem um það hil
samtímis tóku upp þessa leikaðferð,
er sigurgöngu Ajaz lauk. Þessi lið
voru AGF og HG. Ég veit ekki hvor
var á undan, en ég veit líka, að Ár-
hus KFUM var á sömu línu, ef til
vill fyrr en hin tvö fyrrnefndu lið,
því á ef til vill að kalla þetta Árósa-
stílinn. Þessum liröðu upphlaupum
lýkur þá venjulega með skoti frá
markboganum, þar sem aftur á móti
Ajax í gamla daga rak oftast enda-
hnútinn á sín hröðu upplilaup með
langskoti. I HG tókum við þessa leik-
aðferð upp með nokkuð sérstæðum
hætti. HG var fallið niður í 2. deild
og nú þurfti að byggja upp nýtt lið.
Við vorum þarna nokkrir eldri leik-
menn, sem hváðumst vera reiðubún-
ir til að veita þeim yngri nokkra
keppni á æfingunum. Handknattleik-
urinn er vanrækt íþrótt, sérstaklega
þó í höfuðborginni Það er ótrúlegt
að komið liafa fram handknattleiks-
menn á heimsmælikvarða í Kaup-
mannahöfn. Við liöfum nefnilega
aldrei liaft nema einn æfingatíma á
viku liverri í stórum sal. það hafði
HG heldur ekki, þegar við féllum
niður í 2. deild. Til að fá eins mikið
og hægt var út úr þessum eina tíma
þá mættum við „öldungarnir“ á
hverjum föstudegi frá kl. 9—10 e.h.
og veittum hinum ungu keppni. Það
er augljóst, að 60 mín. æfing viku-
lega fvrir um það bil 20 leikmemi úr
1. og 2. liði, getur ekki skapað grund-
völl fyrir raunverulegri þjálfun í
íþróttalegum skilningi. Það verða um
40 mín. fyrir livern leikmann og
eðlilega enginn tími til neinnar sér-
þjálfunar .Til þess að nýta tímann
sem bezt, þá „stilltum við upp“
tveimur sterkustu liðunum, sem við
höfðum og keyrðum síðan áfram í
30 eða 40 mín. eins liratt og mögu-
legt var. Við liinir gömlu gátum veitt
talsverða mótstöðu. Ove Nielsen, Erik
Vilbek og ég vorum talsvert á fertugs
aldri. Egon Rasmussen var næstum
því eins gamall, en tillieyrði þó liinum
ungu, sem með Halskov, Marott og
Mogens Nielsen í sókninni og Knud
Sörensen í marki voru alls ekki slak-
ir. Þó að enginn þeirra liefði ennþá
verið í landsliði, þá voru hæfileik-
arnir fyrir hendi. Við þurftum bara
að þroska þá og það gerðum við á
æfingunum. Við gerðum allt sem við
gátum til að þræla þeim út á þessum
40 mínútum. Og okkur Jiótti gaman
að berjast. Árangurinn varð sá, að
HG tók upp algjörlega nýja leik-
aðferð. Endirinn varð einnig sá, að
Vilbek og ég lékum í 1. liðinu í
kappleikjunum á sunnudögum. Þann-
ig vorum við Vilbek með alla leiðina,