Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1902, Blaðsíða 75
En svo komu iiinir heilögu og sögðu bara
„nei,“
svona fljótleg breyting, hún dugar víst ei.
Því ríkismenn þoir hafa nóga liesta,
þeim hjálpar þeirra guð, sem nefnist auður.
Að hressa hinn snauða finnst því bezt að
fresta,
liann fær nóga gleði þegar liann cr dauður,
það er að segja, ef þeir á sælu trúa,
iijá þeim sem fyrir liandan dauðans skugga
búa.
0g svoriá er nú þessi saga’ eri ekki löng,
hún sýnir mér svo glöggt livað hugsunin er
þröng,
og tildrögunum að lierini ég tvíllaust aldrei
gleymi,
og trúi því nú varla ég sé í Vesturheimi.
En eitt er þó víst, að áfram tíminn heldur,
ekki fá prestar ráðið gangi þeim,
þó að um stund sc fólksins vilji felldur,
fram mun sá kaftur ryðja sér i heirn,
að rafurmagnið ráði þeim lögum,
að rílcir bæði og snauðir það brúki’ á sunn-
udögúm.
S. Jóhannsson.
[47]