Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1904, Síða 69
67
þegar hann kemur heim með blóm í barminum?“
,,Þyki henni sjálíri vænt um blóm erhúnlíkleg
til að segja: ,Nei, hvar fékkstu þetta yndislega
blóm?‘ eða eitthvað á þá leið. “
,,Býstu við að liann segi henni það?“
,, Eg veit ekki, eða hví skyldi hann ekki gjöra
þaö?“
,, O, karlmenn eru kynlegar skepnur. Gefi mað-
ur sig nokkuð við þeim, verða þeir heimskulega
hrokafullir. Það er liœgt að skapa vandræði með
svona. löguðu glensi. Þessi maður lítur þig aldrei
sömu augum upp frá þessu.
,,Oghvað, ef hann gjörir það ekki?“ sagði
Mary og fór að lesa morgunblaðið. Ut úr því fór
hún að hugsa um frelsi í hugsunum orðum og verk-
um og um siðferðis lireinleik.
Lou hugsaði einnig um siðferöislegt hreinlœti,
En hún hugsaði á allt annan hátt. Hún lmgsaðí
með annara hugsun, skildi með annara skilningi og
mældi það á annara mælikvarða—-sjálf átti hún eng-
an. Hvaða skilning skyldi hann leggja í blómagjöf-
ina? Sjálfsagt yrði hann aö bi-jóta heilann um það
seint og snemma—sofna frá því á kvöldin og vakna
til þess á morgiiana, og á meðan verður hugur hans
livorki hjá konunni éða börnunum, þar sem hanu
þó œtti að vera, og í þessu—einmitt í þessu liggja
vándrœðin. Hjónaskilnaöur hefir orsakast af öðru
eins og þ'essú.
Þannig hugsaði Lou og þessi hugsun kom henni
til áð líta heift-þruTignum augum í áttina til Mary.
Mary hefir víst fúndið það á sér, því hún leit
upp og yfir í bekkinn þar sem Lou sat. Það var
Iieldur ekkert ónáttúrlegt við það, því c>ss er kennt,