Afturelding - 01.06.1972, Síða 21

Breytt riðhorf
Hans Dalman hafði um lengri dma haft ábyrgð-
arstöðu í stóru verzlunarfyrirtæki. Hann var einn-
ig fremsti samstarfsmaður framkvæmdastjórans.
A'llir hugsuðu að hann mundi verða eftirmaður
llians, Iþegar sá tími kæmi, að framkvæmdastjórinn
iléti af starfi.
En margt fer öðruvísi en ætlað er. Hans Dalman
fékk verk að vinna, sem átti að skera úr um hæfni
hans, sem reyndar enginn efaðist um. En svo fór,
að honurn lánaðist ek'ki að fullnægja kröfum hús-
'bænda sinna. En frá öðru sjónarmiði séð, lánaðist
honum það fulilkomlega.
Það var um stórt viðskiptamál að ræða. Tvö
fyrirtæki áttu í samkeppni hvort við annað. Stjóm-
in var samankomin við samræðuborðið. Einnig
Hans Dalman sat þar. Það var ekki í fyrsta skipti
sem hann var þar. En hann hafði aldrei fyrr verið
kallaður á fund, þar sem svo mikilvægt mál var
á döfinni.
„Það ert þú, sem átt að koma málinu í höfn,“
sagði framkvæmdastjórinn. „Við höfum hugsað
að þetta verði þitt verkefni. Keppinautar okk-
ar ihafa eiginlega mikla möguleika til að sigra,
en við ætlum okkur að villa þeirn sýn. Nú er það
þitt tækifæri, Dalman, að sýna hæfileika þína og
til hvers þú dugar.
Hans Dalman 'lofaði að hugsa málið. En því
meir sem liann velti því fyrir sér frá öilum hlið-
um, komst hann að raun um, að sem kristinn mað-
ur, gæti hann ekki gengið inn á þessar fyrirætl-
anir. Og kristinn maður viidi hann fyrst og fremst
vera, þó að slíkt kostaði hann fjiárhagslegan skaða.
Samkvæmt iþeirri sannfæringu, gaf hann stjórn-
inni úrsiitasvar. Það var þvert nei.
Noikkrum dögum seinna var ihann kallaður fyr-
ir framkvæmdastjórann. Og framkvæmdastjórinn
mælti no'k'kuð' kaldur á svip: „Því miður neyðist
ég til að gera það sem ég hefði aldrei getað hugs-
að mér að gera. Ég hefði álitið þig vera þann
mann sem væri hæfastur tii að verða eftirmaður
minn í fyrirtækinu. En nú er svo komið eftir þá
afstöðu, sem þú tekur í þessu máli, þá finnst öli-
um í stjórninni það óhugsandi.
Hans Dalman fann það á sér hvað mundi koma.
Hann hafði hugsað sér að svona mundi það geta
farið, jafnvel þótt hann hefði vonað að ekki kæmi
það í Stokkhólmd á samkomu, að um 20 manns, og
þar á meðal þekktur prófessor, gáfust Guði.
Sunnudaginn 7. maí, átti „Expressen“ viðtai við
föður Daves og skrifaði jákvæða blaðagrein um
drenginn, sem sér með plastauga.
I nefndri grein, var sagt, að frá vísindalegu
sjónarmiði væri þetta frálekt, en við verðum að
beygja okkur fyrir þwí, að það eru til kraftar
fyrir utan þekkingarsvið okkar í heimi þessum.
Lækniefræðileg skýring er ekki tii. Drengurinn á
að vera algerlega Mindur á vinstra auga. „Express-
en“ heldur áfram — þetta skeði á samkomu í Stokk-
hólmi.
Tii þess að sanna frásögnina, lætur Pelletier
Dave lesa, með svörtu bindi fyrir auganu.
Þegar Dave las, vegsömuðu áhorfendur Guð. En
það er ekki aðeins opinberlega sem Dave les með
plaetauganu. Við getum gert tilraun hér og nú
sagði faðir Daves. Hann fagði hönd sína á höfuð
drengsins og bað til Guðs. Síðan ias Dave upp-
hátt einhverja frásögu í „Expressen“. Ég get lesið
án nokkurra erfiðileika.“ í Hallsberg eru það
margir, sem hafa séð og heyrt Dave lesa, eins og
ég sá og heyrði hann lesa með auga sem hann þó
hefur ekki.
Tekið úr „Hemmets Vun“. — Garðar I.oftsBon.
21