Afturelding - 01.01.1981, Blaðsíða 2

FRÁ RITSTJÓRA
Helsprengjur
og
heimsendir
Manudaginn 2. mars sl. var þáttur í íslenska sjón-
varpinu, er sýndi áhrif frá nútímatœkni í hernaði,
atomsprengjur og önnur gereyðingarvopn. Tól, sem
eru svo öflug, að gjöreyðing alls lífs blasir við, þegar
þeim verður beilt.
Ritstjórinn sá ekki umgetinn þátt. Hinsvegar hefir
hann ekki farið varhluta af áhrifum hans. Fólk hefir
talað um þetta sín í milli. Landsímasamtöl, rándýr og
löng hafa stílast til Fíladelfíusafnaðarins og að hefur
verið spurt: Hvað segir Ritningin um þessa hluti??
Reyndar segir hún allt, sem hér er um að rœða og er
tilgangur þessarar greinar, að svara þeim fjölmörgu
spurningum er settar hafa verið fram.
Nútíminn þarf ekki að spyrja um hvort heimsendir
verði. Heldur hvenœr? í sköpunarsögu Biblíunnar,
koma fram orð, er benda dýpra, en í fljótu bragði
sýnist. Þegar Drottinn hafði skapað manninn í sinni
mynd, þau Adam og Evu, bauð hann þeim að vera
frjósömum, margfaldast og uppfylla jörðina. I. Mós.
1:28. í hebreska frumtextanum og ýmsum enskum
Biblíuþýðingum stendur „enduruppfyllið“, — í stað
uppfyllið. Bendir frumtextinn ótvírœtt til að jörðin
hafi verið uppfidl áður, þ.e. önnur sköpun hafi verið
til. Henni hafi verið eytt og sú sköpun sem við lifum
við, hafi tekið við. Sé það svo, þá fœst eðlileg skýring
á því, sem jörðin geymir og kemur ótvírœtt í Ijós,
steingervingar, allskonar dýr og sköpun, sem ekþi er
þekkt öðruvísi en frá iðrum jarðar. En er augljós
staðreynd eigi að síður.
Kenning Biblíunnar er að sú sköpun, semAdam og
Eva sáu og voru hlutar af og nœstu kynslóðir, henni
var líka að mestu eytt. Um það er hœgt að lesa í 1.
Mós. 7:18—24 og 8. kap. sömu bókar versin 21—22.
„Allt sem hafði lífsanda í nösum sínum dó, þannig
afmáði Hann sérhverja skepnu, sem var á jörðinni,
bœði menn og fénað, skriðkvikindi ogfugla loftsins.
Nói varð einn eftir og það sem með honum var í
örkinni. “
Eftirað flóðinu lauk og Nói gekk út með fólki sínu,
þá gaf Drottinn fyrirheit um: „Meðan jörð stendur
skal ekki linna sáning, uppskera, frost, hiti, sumar,
vetur, dagur og nótt. “ MEÐA N JÖRÐ STENDUR.
Það er nú það. Davíð konungur talar um heimsendi í
Sálmi sínum nr. 102 versin 26—28. Daníel spámaður
talar um endalokin í bók sinni. 12. kap. 4. versi. Jesús
Kristur segir ákveðið í Matteusar-guðspjalli 24. kap.
vers 35: „Himinn og jörð munu líða undir lok. “ Bœði
Jesaja og Opinberunarbókin tala um nýjan himin og
nýja jörð.
Fyrir Biblíutrúarfólk, þá er það engin spurning,
hvort heimsendir verður. Spurningin er hvenœr og
hvernig?
„En um þann dag og stund veit enginn, ekki einu
sinni englar himnanna né Sonurinn (á jarðvistartíma
Hans), heldur aðeins Faðirinn einn. “ Menn og söfn-