Fróði - 01.12.1911, Blaðsíða 7

FRÓÐl.
■53
þar, skotist levnilega út úr bænutn, mannað bát og haldið upp
ána, að líkindum fyrst til Oníatenon og þaðan til Detroit Vafa-
laust heúr þeitn komiö til hugar, að það kynrti að verða þeim of
heitt, að dvelja í bænum.
Þannig stóð á því, að Vincennes og Fort Sackville urðu
fyrst til þess, að viðurkenna Arnerisku stjórnina og draga fána
hennar á stöng, er var af öllum nefndur “Alice Roussillon ’fán-
inn’’, rneðan hann blakti yfir virkishúsinu.
Séra Gibault hélt aftur til Fort Kaskaskia, og litlu síðar kom
Leonard Helm, hershöfðingi, til Vincennes. Hann var gegn
maður og góður, en hniginn á efra aldur. Hann hafði í höndum
embættishréf frá Clark yfirforingja, er skipaði hann sem eftir-
manr. Roussillons og einnig til þess, að starfa sem umboðsmað-
ur stjórnarinnar viö Rauðskinna í Wabashfylki. Bæjarbúar
tóku honum með fögnuði, enda gerði hann sig brátt heimakom-
inn meðal þeirra, tók þátt í sketntunum þeirra og öllu félagslífi.
Herra Roussillon var ekki heima, er Helm og menn hans
komu. René Rossville hafði, að nafninu til, umsjón yfir virk-
inu, en hann hafði farið á rjúpnaveiðar all-langt í burtu, og var
því ekki við hendina að afhenda virkið; og þar sem ekkert varð-
lið var sjáanlegt, tók Helm yfirráð yfir því án þess, að formleg
afhending ætti sér stað.
“Ég held, undirforingi, að það væri best að þér færuð út
um bæinn, og reynið að hafa upp á þessum virkisforingja, hvað
sem hann nú heitir”, sagði nýi hershöfðinglnn við hraustlegan,
ungan undirforingja, er fylgdi honum. “Ég get aldrei munað
þessi frönsku nöfn. Munið þér hvað hann heitir, undirforingi”.
“Já, herra minn; í skipan Clarks stendur “Gaspard Rous-
sillon”, en mér er sagt aö hann sé í verslunarferð”, mælti ungi
maðurinn.
“Þessir lygalaupar geta sagt yður allan fjandann”, sagði
Hehn. Það væri samt ekkert á móti því, að komast eftir hvar
hann á heima, og koma þangað rétt fyrir siðasakir, spyrja um
heilsu hans og svo framvegis. Ég vil að þér reynið það, herra
minn, og segið mér úrslitin”.