Fróði - 01.02.1912, Blaðsíða 6

248
FRÓÐI
harðlega víttir fyrir ýmiskonar framferöi. Þess getur um
Plinius yngra að samsœti voru tíð heima hjá honum til að rœða
um bókmentir og fagrar listir Við þau tœkifœri las hann þá
stundum fyrir gestum sínum ýmislegt af sínum eigin ritverkum,
og var þá alla jafnast, eftir hans eigin frásögu, að kona hans
stóð á hleri eða faldi sig bak við stofutjöldin til þess að fá að
heyra lof það er gestirnir létu í ljósi um ritsmíðar hans og ljóð,
Arið 26, A. D. flytur Tiberius Keisari sig frá Róm til eyjarinnar
tiapræa þar sem hann hafði látið byggja 12 stórhýsi fyrir sig og þá
n liann tók með sér, er voru fræðimenn af ýmsuin íiokkum 0g
iðuin. Er það eitt hið mikilhæfasta samkvæmissetur í allri forn-
l. Jielst, meðal þeirra kvenna er þar stjórnuðu, var Antonia
gdasvstir hans, dóttir Marcusar Antoniusar og Oktaviu systur
rústusar Keisara. Er svo sagt að hún sé sú ágætasta kona er
mverja sagan geti um, mentaðasta, réttlátasta og iijartabesta.
ð það föruneyti sem Tiberius keisari hafði, er ervitt að trúa
sum þeim mannvonsku 0g ofstækis sögum, er seinnitíða katólska
lir sagt um hann og ofsóknir hans, gagnvart kristnum mönnum.
E11 þetta alt sem hér hefir verið talið, er þó ekki nema fyrir-
5i eða frummyndir, eða vísir, til hinna virkilegu “Salóna” eða
nkyæmissala er spruttu upp og þroskuðust á Frakklandi á
nni öldum, og víðfrægir hafa orðið meðal allra siðaðra þjóða,
1 mjög að nafnið “Salón” er síðar látið tákna samkvæmislífið
Ift. Þessar samkvæmis stofur og mannfagnaðar-mót í fornöld
mverja 0g á Norðurlöndum. bera að vissu leyti skyldleika til “Sal'
. ns” franska, en svipað og fornu skáldin er dvöldu við hirðirnar
eða fóru um og íluttu drápur sínar, bera til Troubadúranna eða
Aransöngvaranna á Suður-Frakklandi á 13, og 11. öld.
Skyldleikinn er nokkur. Sá, að sem mannfélags stofnun
verður “Salóninn” ekki fyrst til meðal Frakka, heldut’ fær þar nýtt
og fullkomnara snið, nær nýjum þroska og þýðingu, sem hinar
lipra og félagslegu eðlishvatir og tilfinningar hinnar lífsglöðu
frakknesku þjóðar fá veitt. Vísirinn er féiagshvöt mannlegrar sálar
er birtist í ýmsum rnyndum á þroskaskeiði þjóðanna, Einsog alt
annað er mannfélagi voru viðkemur á hann upptök sín I eðli
mannlegrar tilveru — félagshvötinni, en föstu fbrmi og sniði nær
hann fyrst og fullkomnun í höfuðborg hinnar frakknesku þjóðar.