Fróði - 01.02.1912, Blaðsíða 32

258
FRÓÐI
Sjálfs-vakning.
“Anto-Suggestion.“
Til þess aö geta skiliö, hvað sjálfsvakning sé og hvaöa á-
hríf hún hafi og geti haft á líf mannsins verða menn aö gera
sér betrigrein fyrir því hvað heili mannsins sé en menn alment
gera.
Merin hugsa sér vanalega heila mannsins sem eina heild,
með óendanlega margbreyttum störfum, og þegar menn svo fara
að útskýra sum af þessum störfum, þá komast menn í þær
ógöngur oft og tíðum, aö þeir verða algerlega ráðalausir og
koma meö þær skýringar sem hvorki þeir sjálfir né nokkur annar
lifandi maður getur skilið.
Menn sjá þaö reyndar og þreifa á því, aö maðurinn hefir
tvö augu, tvö eyru, nýru, hendur og fcetur. En hiö merkasta
og mikilhæfasta verkfœri mannsins hafa menn alt til skams
tíma skoðað sem eina óskiftanlega heild.
Allir vita aö hinn göfugasti hluti mannsins, sálin, býr í
þessum heila. En við sálu skil ég hugsun, minni, skynjun
alla og viljakraft.
En nú hafa hinir merkustu sálarfræðingar seinni tíma
komið fram með órækar sannanir fyrir því, aö þessi skynjandi
hluti mannsins, sem ég kalla vitund sé tvenskonar nefnil.:
1. Undirvitund (Subjective mind) Djúpvitund.
2. Yfirvitund (Objective mind) Dagleg vitund.
Þessar tvær vitundir eru sitt hvað, störf þeirra gersamlega
aögreind, svo aö hin vanalega vitund, sem vér neytum til dag-
legs starfa, veit eiginlega ekkert hvað hin er aö starfa, og þar
af leiðandi hefir ekki álftið að hún vœri nokkur til, Og þó
er hún þessi vitund, sem menn hafa neitað oft miklu sterkari,
minnugri, vitrari og fullkomnari, og ég vil segja um leið and-
legri en hin, þessi gamla, sem við Jpekkjum, Hún veit æfin-