Fróði - 01.02.1912, Blaðsíða 15

FRÓÐl
2? 7’
an safnaðanna, í heimahösum, í sálunum. Ekki um það hvað vera
ætti o" mætti. Að bera saman ráðin um að koma sem flestm
góðu áleiðis, draga menn saman, gera Islendings eðlið eitt skiíti
liissa, livað takast megi með samtökum.
Það er nýkomin út skýrsla, er samin hefir verið af háskólaráði
Minnesota rfkisum eina sérstakalilið f>jólífsins meðal Skandinava
í Minneapolis borg, Að þeirri skýrslu hefir verið unnið í mörg
ár af háskólanum. Er hún sérstök að J>ví leyti, að engin slík
skýrsla hefir áður verið samin hér í álfu. Hún tekur yfir aðeins
þá hlið þjóðlífsins er 1/tur að hjúskaparmálum. Yfir 40,000 heimili
eru talin og verður hin næsta eftirtektaverða niðurstaða þessi:
Meðal allra útlendinga (frá Evrópu) í Minneapolis, sjö af liverj-
um átta giftast innan sinnar eigin þjóðar. Meðal næstu kynslóð-
ar þar á eftir er talan naumast einn af hverjum átta. En þegar
komið er fram til þriðju kynslöðar, frá upphaflega innflytjandan-
um, erþaðorðin undantekning að samþjóðafóik giftist saman.
Meðal allra þessara útlendinga eru Skandinavar fyrstir að sam-
lagast hinum þjóðunum og giftast út fyrir þjóðflokkinn.
Þetta er efirtektavert, en ekki nýtt. Ef til vill er það vöntun
á félagslífi meðal þeirra sjálfra er orsakar þetta. Viðkynningin.
verður meiri út fyrir þeirra eigið þjóðlff og afleiðingin svo þessk
En hvað sem þvf veldur, þá liafa þessi rauna einkenni tylgt vorum
norrænu þjóðum ávalt eftir og orðið þeim afar dýr. Þær hafa lagt
undir sig heiminn, en á einni öld tynt tungu og þjóðerni. Þær
liafa sent milionir landnema xít um allan lieim og minkað en>
ekki vaxið að sama skapi. Nú við byrjun 20. aldar eru þær
smá þjóðir, þróttvana og hjálparvana, norður í hafsauga. Þar
sem þjóðirnar er þeir lögðu að fótum sér, drottna yfir lieiminum,
—Englendingar og Frakkar. Enda sýnir þessi skýrsla liáskólans
að sfðasti^ allra útlendinga, eru Englendingar, að giftast, út fyrir
þjóðflokkinn.
Það sem sagt er um Skandinava f þessum efnum, mætti einn-
ig segja um oss. Fólagslega er líkt ástatt hjá oss og þeim, og
þessi sömu einkenni að koma í ljós, þó tæplega í eins rfkum mæli.
Vöntun alls félagslífs, og svo er sótt þangað sem fögnuðurinn
er fyrir-
“Berið þið mig í sollinn”, er liaft eftir gömlum Norðlendingi
í brúðkaupsveizlu á Islandi, er liann heyrði að byrjað; var að