Fróði - 01.02.1912, Blaðsíða 35

FRÓÐI
2 77
Draumar fara allir frarn f diúpvitundinni. Hin daglega
vitund kemnr þar ekki nœrri, hún sefur og veit ekkert
hvaö gerist, Og þessvegna er þaö, aö vér munum ekki
drauma vora nema endrum og sinnum þegar djúpvitundin
getur látið þá festist á hina daglegu vitund. —- I draumunum
leikur djúpvifundin sér meö manninn. Hún þýtur meö hann -
úr einni álfu í aöra, hún getur látiö mann lifa mörg ár
á fáeinum mínútum. Hún virðist jafnvel geta látiö hann
vita fyrir óorðna hluti, þegar menn dreymir fyrir daglátum,
sem svo oft ber vib. Ilun fer jafnvel meö hann út um
alheiminn. Ég hefi sagt áöur aö hún sœji án augnna og
heyrði án eyrna og svo sjáum vér, að tíminn stendur ekki
fyrir henni, þar sem hún getur látiö manninn taka út
margra ára gleði eöa margra ára sorg á fáeinuin klukku-
tímun, eöa fáeinum mínútum, og auk þessa sjáum vér ad
að rúmiö stendur ekki fyrir henni. Hún getur fariö meö
okkur á einni nóttu héöan úr miðri Ameríku og heim til
íslands og lœtur okkur lifa þar og sjá og vera meö kunn-
ingjum og ókunnugum kanske vikum og mánuðum og árum
sainan, og oss getur fnndist aö vér lifum reglulegu lííi, sof-
um og vökum og etum og drekknm, og vinnum alveg eins
og vanalegt er, og svo -- á svipstundu —er hún komin meö
oss aftur. Þetta vœri hinni daglegu vitund ómögulegt.
Eins hafa menn ótal dœini þess, aö djúpvitundin gerir
þaö sem hinni daglegu vitund er ómögulegt og hefir gefist
upp viö. Þaö er svo oft sem menn hafa veriö aö fást
við flækjur í reikning eða stœrðafrœöi, eða vélafræöi, eöa
einni eöur annari grcin, og fundist ómögulegt að greiöa úr
hnútnum. Svo hafa þeir sofnað þreyttir og vonlausir um
að geta leyst haun. En, þegar daglega vitundin er sofnuð
og djúpvitundin er sest aö völdum, þá liggur þaö opiö fyrir
henni, hún leysir þaö á svipstumdu og getur stundum fest
þaö á hina daglegu vitund, aö þegar maöurinn vaknar, )»á
sér hann hvernig alt á aö vera, hnúturinn er leystur.
,__Þetta er aðeins lítiö eitt af því fjölda marga sem djúp-