Muninn - 14.12.1988, Síða 12

Laufabrauðið
Það var laugardagur og veðrið hreint
djöfullegt. Ilitlumbæá Islandistóð
hús uppi á klöpp. "Bank-bank" - það
varbankaðá dyrnar. Fyrir utan stóð
furðuleg vera, hokin, blaut. Það var
opnað. "Halló!" Veran leit upp.
"Nei er þetta Hildigunnur?" Inni í
húsinu hafði hópur manna safnast
saman í eldhúsinu. Við borð stóð
Nanna, þakin hveitihulu, með
kökukeflií hendi. "Efeinhver erað
ybba sig..." sagði hún og lyfti
kökukeflinu. "Ég vil hlusta á
jólalög." Plata fór á
fóninn. Bretti, hnífarog
viskastykki voru dregin
fram úr skúffum. 3.F í
aksjón. Nú skyldi gert
laufabrauð. Bráttkomu
í ljós áður óþekktir
hæfileikar hjá þessum
súpergáfaða bekk.
Ármann (hinn góði) sá
ásamt Guðrúnu (hinni
gjafmildu) um útflatn-
ingu. Helstu útflúrarar
voru: 1. Jensa (hin
reynslulausa)
2. Gísli Sím (hinn
eftirsóknarverði)
3. María (pizzu-
skelfirinn ógurlegi)
4. Elín (flassarinn)
5. Svana (hin
glysgjarna)
6. Ýmsir aðrir.
Samvinna var mikil.
Unnur (hin úrræða-
góða) kafaði ofan í fitu-
pottinn og hitti þar
Brynhildi (formann nefndarinnar).
Diddi (deigframleiðandi) sá þeim
stöðugt fyrir hráefni. Habbý
(skurðborðaaflari), Nanna (hin
milda) og Milla (magadansmær) sáu
um að kenna þýskum skiptinema
íslensk eldhússtörf. Allt fór fram í
friði og spekt og bekkurinn mun lifa
á laufabrauði næstu mánuðina. Að
steikingu lokinni var pizzu, 80 cm x
60 cm, sporðrennt. Allir fengu nóg.
í eftirmat var svo ... Laufabrauð!
Jólakveðjur, 3.F.
Ljóð :
Bros
Er gos
út úr heilanum
út af kuldanum.
Ég kem úr sveitinni
úr sveitasælu,
Ég kem af bóndabæ
úr skít og ælu.
Ég fór beint til Akureyrar
í skóla.
Ég verð hér í skólanum
til jóla.
Muninn 12