Muninn - 01.12.1990, Blaðsíða 11

DRYKKJUMÁL
Við eyðum §órum árum í
menntaskóla og breytumst
mikið. Á þeim tíma eigum
við að þroskast úr táningum
í fullorðið fólk. Því miður
virðast allt of margir í M.A.
lifa fyrir framtíðina. Fólk
fórnar æskunni fyrir góða
elli. Allt of margir halda
að þeir verði að þreyja þessi
ár og bíða eftir því að geta
orðið hamingjusamir en
hamingjan felst í fleiru en
að reikna út brýr og klifra
upp metorðastigann. Málið
er að við erum til akkúrat
núna og það verkefhi sem
við verðum að takast á við
núna er að þroska okkur
sjálf. Margir mennt-
skælingar virðast vera
hræddir við að skemmta
sér, en í því að læra það
felst mikill þroski. Stór
þáttur í því að kunna að
skemmta sér er að kunna
að fara rétt með áfengi en
það er langt og strangt
nám.
Flest þekkjum við hvem-
ig ungæði nýnemans getur
þroskast í gagnrýna sjálfs-
skoðun eldribekkings á
öllerí. Þetta nám sem vín-
drykkja er, má ekki fara úr
skorðum því þeir sem fá
ekki rétta skólun verða
alkar.
Á íslandi sem og í allt of
mörgum löndum er þessi
staðreynd ekki viðurkennd.
Litið er á víndrykkju sem
löst, rétt eins og htið var á
kynlíf á Viktoríutímanum í
Bretlandi. í orði er barist
gegn víndrykkju ungmenna
en samt láta lögregluþjónar
útúrdrukkin böm, sem viss-
ulega em ekki á réttri leið í
vínþroska, óáreitt. í mesta
lagi er þeim dröslað upp í
lögregluM og þau keyrð
heim.
Allt of mikils tvfskinn-
ungsháttar og pukurs gætir
í víndrykkjumálum íslend-
inga. Til dæmis það að
samkvæmt lögum má fólk
ekki drekka áfengi fyrr en
að er orðið fullra tuttugu
ára er út í hött. Þeir sem
hafa áhuga á að drekka
gera það og íslenskir ung-
lingar drekka og það fer
ekki fram hjá neinum.
Þetta þýðir að böm njóta
ekki leiðsagnar þroskaðri
manna í drykkjumálum því
allt fer fram í felum og af
því leiðir að ekki er hægt
að kljást við vandann.
Eins og flest samfélags-
mein hefur drykkjuvanda-
málið margþættar orsakir.
Þó er ein orsök langstærst
en hún heitir Góðtemplara-
regla íslands. Þær öfgar að
láta aldrei vín inn fyrir
sínar varir em jafn fárán-
legar og að vera sífullur.
Og oft er skammt öfganna í
milli og þess em fjölmörg
dæmi að mestu drykkju-
svolamir verða hörðustu
bindindismennimir og öfugt.
Góðtemplarareglan hefur
valdið geysilegu tjóni á
íslenskri drykkjumenningu.
Eimmgis sú staðreynd að
hér á landi mátti vart láta
bjór inn fyrir sínar varir án
þess að eiga á hættu að
gerast tugthúshmur ætti að
nægja til að sanna mál mitt
og láta kalt vatn renna
milli skinns og hörunds
hvers viti borins manns.
Ennfremur má benda á að
varla er hægt að kaupa
borðvín til að gera góðan
mat enn betri án þess að
þurfa að falsa víxil.
Fátt er meir þroskandi
en að vera í vinahópi og
spjaha saman í afslöppuðu
umhverfi yfir glasi. Vinir
verða betri vinir. Við ger-
um okkur grein fyrir að
höftin sem við erum bundin
af dags daglega em óþörf.
Við kynnumst opinni og
skemmtilegri hlið að sjálfum
okkur. Það er ef við höfum
lært að drekka.
Maðurinn hefur dmkkið
vín sér og öðrum til
skemmtunar um aldir.
Víndrykkja er hst sem sér-
hver ætti að nema en hstir
er erfitt að stimda ef for-
dómar og kúgun standa í
veginum.
Hahgeir 3.F
MUNINN
11