Heimilisblaðið - 01.03.1936, Blaðsíða 3

3.-4. blað
II.
Ég' lauk þar fyrri kafla þessa erindis um
Mozart, er Ireir feðgarnir komu heim aftur
til Salzburg úr Italíuförinni... Peim var vei
fagnað af ættingjum og nánustu vinum,
en nú hverfur brátt allur æfintýraljóminn
af tilveru Mozarts og verður hún með al-
varlegra yfirbragði upp frá þessu. Taka. nú
að steðja að ýmiskonar þrengingar, erfið
leikar og vonbrigði. Hann er nú orðinn svo
vel mentaður í list sinni og þroskaður, að
rétt þykir að hann fari að vinna fyrir sér,
og' verður því fyrst fyrir, að svipast um
eftir fastri stöðu, Biskupaskifti urðu í
Salzburg um þessar mundir og fékk Moz-
art upptöku í hljómsveit hins nýja erki-
biskups, Jerónímusar. Pað var að vísu
ný atvinna, en á öðru var ekki völ. En at-
lætið, sem hann varð að sæta í þessari
stöðu af hálfu biskups og gesta hans, var
þannig, að undrun sætir, hversu lengi hann
entist til að gegna henni. Þykir mönnum
ekki ólíklegt, að biskups þessa verði minst
í sögunni, jafn lengi og menn vita nokk-
ur deili á Mozart, svo hraksmánarleg var
framkoma hans við hjnn unga meistara,
og meðferð á honum.
En Mozart var það mikið happ hvernig
skatpgerð hans var háttað, því að þó að
honum hafi oft sárnað i svip, ruddaskap-
urinn og lítilsvirðingin, sem honum var
Ofurlltil missmíði hefir orðið á niðurlfgi fyn i
kafla þessa erindis. Seinasta setningin falli burtu,
en I hennar stað komi:
Þeir Mozart-feðgar dvöldu enn um hríð
á Italíu og voru þeim. sýndar ýmiskonar
virðingar, og um áramótin (1769—70) fóru
þeir til Milano. Þar samdi Wolígang söng-
leikinn »Midrida.te« og lauk því verki á
tveimur mánuðum. Hann stjórnaði sjálfur
hljómsveitinni við frumsýningu leiksins og
var hrifning áheyrenda svo mikil, að firn-
um sætti.--------
Skömmu síðar hurfu. þeir feðgar heim
aftur til Salzburg.

MOZART
STUTT ÆFIÁGRIP EFTIR THEÓDÓR ÁRNASON