Heimilisblaðið - 01.07.1952, Side 26

JON REYNIB AÐ LOSNA VIÐ GRÁNA
„Komdu nú hérna, Gráni minn, „Nú fer lestin af stað. Góða ferð, Gráni missir fótanna flýgur 1
og fáðu þér hafra að borða. Sjáðu, Gráni gamli Nú er þér óhætt að lausu lofti, þó að hann sé óvanur
hvað þeir eru góðir!" taka til fótanna“. flugferðum.
Þessi flugferð endar með því, að Með hefnd í huga hleypur hann Loks kemur hann þó heim og beI
hann steypist á höfuðið niður á heim, en það er löng leið heim tii að dyrum hjá húsbónda sínum, en
milli brautarteinanna. Jóns gamla. það stendur illa á fyrir honum.
Jón (í baði): „Hver er að berja? Gráni (brýzt gegnum hurðina): Jón: „Æ, æ, vægðu mér, Gra0
Það má enginn koma hingað inn. „Jæja, svo það má enginn koma minn! Sýndu mér miskunn, g°m '
Ég er í baði“. inn. Ég ætla þó að leyfa mér það“. um manninum!"
Gráni sparkaði baðkerinu með Og þar mátti húsbóndinn híma,
öllu innihaldinu út um glugga og þangað til dimmt var orðið; þá fór
niður í þyrnirunn. hann heim, þyrnum þakinn.
Húsfreyja þekkti varla þessa e’ ,
kennilegu mannveru, en Grám
á bak við: „Ho, ho, ho!“