Heimilisblaðið - 01.12.1960, Síða 3

5"eguróta kirkja í keimi
s Kúmum 80 kílómetrum fyrir
kallVeS^aU ^aris a miðju því svæði, sem
^ að er kornhlaða Frakklands, í hinu
héraði Beauce, er eitt af fegurstu
rj.Sutti, sem menn hafa lagt listahendur að.
Sulegt og stormgnúið og þó eins og ein-
kirk& ^6r ^að vl® lott- ^etta hús er dóm-
jjj. Jaíl í Cartres. Séð í nokkurri fjarlægð
,.na báðir himingnæfandi turnar hennar
hef ^ a ^Snarlegt seglskip, sem strandað
U^Ul' mitt 1 þessum bylgjandi akri. Þegar
bátt6r k°mið’ sest hvernig kirkjan gnæfir
j , . irfir öll hús þar sem hún er staðsett,
byÍarta bessa litla bæjar, en andi og sál
jjQV^S^rlistarinnar hefur einnig átt
8JálfUl"^ ^rottinvald 1 hjörtum íbúanna
]\j ra’ Enda er kirkjan helguð heilagri
ufti JU ®ubsmóður, og öll kirkjan ber vott
^iöi'6tta tllutverk- Enginn fer á mis við
ast, . ý^tandi hrifningu, þegar hann nálg-
fag llla Þrjá gotnesku oddboga, sem hvíla
JHa r ,ga á tilhöggnum burðarsúlum.
eijjg® ltar kirkjurúðurnar glampa og skína
gejsj °5 tindrandi eðalsteinar og senda
diuj a 1 bjlum regnbogans litum inn í hálf-
allt U ^mkirkjunnar. Og fyrir ofan þetta
augunum hin heilaga jómfrú.
Uj- 11 hennar eru þar á allar hliðar. Slík-
0Ufr eru yfir hundrað að tölu og úr
s konar efni. Þess vegna hrærir kirkj-
^ElJílLis
an og boðskapur hennar dýpstu strengi
mannshjartans.
Það var á myrkum miðöldum, sem fyrsti
kristinn helgidómur reis af grunni á þess-
um stað. Og árið 876 var kirkjan vígð guðs-
móður, þegar franskur konungur gaf henni
skrín með helgum dómum. Fylgdi sú sögn,
að í skríninu væri höfuðlín það, sem María
mey hafði borið á brúðkaupsdegi sínum.
Þessi dýrgripur vakti frá upphafi þá
Maríudýrkun, sem síðar leiddi fram slíkan
fegurðarblóma, sem hinar heilögu hvelf-
ingar eru og hinar þrjár glampandi glugga-
rósir ásamt óendanlega fíngerðum og sam-
anslungnum höggmyndamunstrum, sem
setja nú svip sinn á dómkirkjuna. Annar
eins fegurðarblómi, mótaður í stein, óx
ekki upp á einu ári né heldur öld, það tók
margar aldir.
Þrisvar sinnum á þremur öldum varð
kirkjan fyrir eldsvoða. Tréverkið hvarf í
logana. En allt var það endurbyggt, sterk-
ara og tígulegra. I júní 1194 kviknaði í
þessum litla og þokkalega bæ, sem hafði
vaxið upp kringum hinn ástsæla helgidóm.
Neistar komust í timbrið, bjálkar og aðrir
viðir brunnu. Ofsahitinn skemmdi einnig
steinveggi og þakið féll niður. Blýið í rúðu-
rimlum bráðnaði og rúðurnar eyðilögðust.
Aðeins vesturhliðin og hinar konunglegu
blaðið
223