Heimilisblaðið - 01.12.1960, Blaðsíða 4

dyr, ásamt þremur gluggum, sluppu við
eldhafið.
Grátandi söfnuðust íbúar Chartres í
kring um rjúkandi rústirnar, og birtist
þeim þá undur fyrir augu. Þrír prestar
voru innilokaðir í undirhvelfingu kirkj-
unnar, og nú komu þeir allt í einu út úr
þessum bræðsluofni berandi helgiskrínið
með höfuðlíni heilagrar Maríu. Þetta varð
hinu góða fólki sem tákn af himni, sem
bros frá guðsmóður sjálfri.
Svo vildi til, að kardínálinn frá Písa var
staddur í Chartres þennan dag. Hann kall-
aði saman prestana og söfnuðinn og skor-
aði mjög eindregið á alla að hefja þessa
glæsilegustu byggingu í allri kristninni til
heiðurs heilagri Maríu. Og íbúarnir hófust
handa meðan enn brann og rauk í rústun-
um. Þetta sameiginlega byggingarátak var
svo viðamikið, að tæplega finnst annað eins
í sögu Norðurálfu. Aldrei hefur boðorðið
um gjafmildi og kærleika fundið meira
bergmál í mannshjörtum en einmitt hér.
Menn og konur, sem höfðu ekkert fram að
bjóða nema veikbyggðar hendur, réðust í
að höggva og losa steina úr sandsteins-
námu og draga þá 11 kílómetra veg, og í
dómkirkjuveggjunum eru þeir steinar enn
í dag. Aðalsmenn komu langar leiðir til að
taka þátt í þessu göfuga starfi. Jafnvel
börn inntu af höndum það litla, sem þau
gátu. Einskis stéttamunar gætti í þessu
stéttasamfélagi á meðan þetta verk stóð
yfir. „Hver hefur nokkurn tíma séð vold-
uga fursta og aðalsmenn beygja sinn har
háls undir grjótdráttarokið vegna G
húss?“ Þannig spyr einn annálaritari
undrun. „Frá þúsundum manna hey1,
ekki hósti né stuna í öllu þessu erfiði-
En það var ekki nóg að strengja v0 *
og lúta höfði í slítandi erfiði, hjartað va^
einnig að beygja sig. Sá sem ekki íy
gaf óvinum sínum og iðraðist synda si ’
fékk ekki að snerta hinar þungu by1^ ^
í byggingavinnunni. Hann var rekinn
sem óverðugur. „Hin brennandi trú kn J
byggingarflokkanna gerði starfið að S ^
þjónustu. Það mátti sjá aldrað ioW-
ungt, og enda lítil börn, falla á kné og
Drottinn," segir annálaritarinn e1®. _rj
„og síðan heldur fólkið áfram el 1
léttilega, eins
gongu
væru úr
og allar hindraI1^
Þegar komið er heim
Vegl. í-cgai ivumiu --
kirkjunni, er vögnunum raðað krmg ((
og múr, og nóttin líður með sáhnasöng^
Og kirkjan reis. Eins hrífandi val
stjarn'
árin
og lofsöngurinn, sem stígur til
anna. Steinn var lagður á stein, og .g
liðu. Eftir þátíma mælikvarða tók vel ^
aðeins stuttan tíma, 40 ár. Hún er í _
eskum stíl, og í sumum atriðum voru
ungar. 30 metra frá gólfi eru hvelfm
kirkjunnar. Miðskipið er 120 metrn .f. j„
og hliðarskipin 60 metrar. Myndar ku ^
an í heild mikinn kross. Brennandi tra^
óeigingjarn kærleikur byggingarmeis^^
anna með gleymdum nöfnum, og saTíl^i
áreynsla og erfiði hins mikla skara
I
M
I
LIS
224
Dómkirkjan
í Chartres.
H E