Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1915, Blaðsíða 28

manna, að því leyti sem þcir reyna að gera efnislikamann
guði líkan.
Þessi stefna stafar, eftir þvi sem við verðum að líla á,
frá manndómi Krists, sem við hinsvegar verðum að skoða
sem nauðsynlegan millilið, eins og kemur fram í eðlisbreyl-
ingarkenningunni í sakramentunum. Hinsvegar álitum við
sakramentin algerlcga andlega athöfn; við leitum andlegs
þroska og náðar í bæninni og í samfélagi hugar við hug og
hjartna við hjörtu, við neylum vínsins og' hrauðsins að eins
til endurminningar; og hvernig sem við lilum á sakramenlin
sjálf, og hvernig þau fara fram, þá liljótum við all af að
vera sammála um tilgang þeirra; um það ættum við því
ekki lengur að þurfa að deila«.
Nú slóð kardínálinn upp og eftirvæntingarkliður heyrðist
frá mannfjöldanum; hann var álitlegur maður og talaði með
myndugleik,-
»IJegar eg félst á að koma á fund þennan, var eg von-
daufur um að hér mundi nokkuð verða að gagni gert; eg
hefi hingað til hliðrað mér hjá að laka þátt í umræðunum,
en gríp nú að eins tækifærið til að benda á, að framhald
þeirra er algerlega gagnslaust. Eg verð að minna yður á
það, að það ev og getur að eins orðið ein kristin kirkja, —
hin heilaga rómverska kaþólska eða postullega kirkja. —
Kenningar hennar eru innblásnar af guði og verða hvorki
afturkallaðar né um þær breytt. Það er ómögulegt fyrir
hina kaþólsku kirkju að viðurkenna nokkurn þann sem
ekki samsinnir kenningum hennar og játar þær guðlegar og
óskeikular. Yið erum hið eina sanna samfélag, og ef þið
leitið þess, þá er að eins ein leið fyrir ykkur að fara:
FJeygið ykkur í faðm hinnar heilögu móður, haldið lög
hennar og kenningar. Ef þið liinsvegar leitið samfélags sem
28