Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1915, Qupperneq 29

hvorki viðurkennir yfirdrotnan kirkju vorrar né páfans, þá
verður það að eins að vera samfélag ykkar sjálfra, þar sem
hin heilaga kirkja getur engan hlut átt i, né liaft neina
samhygð með«.
Hann settist og bisltupinn llýtti sér að svara:
»Mér þykir leilt að eg verð að hreyfa mótmælum og
minna yður á, að enska kirkjan krcfst cngu síður að vera
kölluð hin almenna kirkja heldur en hin rómverska, en
hún getur livorki i andlegum né trúarlegum efnum viður-
kent yfirráð páfans«.
»Rómverska kirkjan viðurkennir ekki þá kröfu yðar«,
svaraði kardínálinn mikillátlega. »I}egar þér sliluð yður
undan yfirdrotnan hennar, þá brutuð þér lika af yður það
drottinvald sem lnin ein hefir«.
wÞella eru meiðyrði«, svaraði biskupinn reiðilega, og það
leit út fyrir að alt mundi fara í bál og brand, en naumast
hafði hann sagl þessi orð, fyr cn hann alt í einu varð orð-
laus aí' undrun og aðdáun. Allir litu í sömu áll og hann,
og sjá, vera slóð mitt á meðal þeirra, — þögul, hátignarleg
og ávitandi.
Steinldjóð var í salnum.
* l5að var meistarinn.-----------------— — —
Að síðustu lalaði hann; orð hans féllu eins og bliðvindi,
og rödd hans hljómaði út í yztu liorn í salnum, þó hún
væri bæði lág og hljómfögur:
»Hafið þið svo algerlega gleymt mér, að eg finni ykkur
hér í deilum? Um hvað deilið þið? Er það um það, hver
ykkar geti orðið bezlur hirðir lamba minna, bezlur kennari
hinna fáfróðu eða geli satt Ilesta þá er liungra?«
Hann slanzaði og leit á þá, og þeir skulfu undir augnatil-
29