Heimir - 01.06.1910, Blaðsíða 21

HEIMIR
237
“Guösríki” “Mús í gildru” “Sögunarkarlinn” ofl.eru mjög
góö sýnishorn af þeirra aöalstefnu, sem birtist í skáldskap
Siguröar.
I mörguiu af lausu vísunum og smákvæöunum í bókinni er
mikill sannleikur sagöur í stuttu máli. Um þýddu kvæöin má
eflaust segja, aö þau eru yfirleitt góö.
Hvaö máli og rími viövíkur, þá er hvortveggja vel vandaö
yíirleitt. En ekki veröur því r.eitaö, að á stöku staö heföi mátt
vanda betur máliö, því jafnvel eitt orö sem er ósmekkiega valiö
getur stór lýtt heilt kvæöi.
Allur ytri frágangur bókarinnar er sérlega vandaöur. Hefir
auösjáanlega ekkert veriö sparaö til aö gera bókina sem bezt úr
garöi.
Andvökur 3. bindi eftir Steplian G. Stephánsson.
Útgefendur nokkrir Jslendingar í Vosturheimi.
Þetta þriöja bindi af kvæöum Stephans G. Stephánssonar,
sern er komiö hingaö vestur ekki alls fyrir löngu er góö viðbót
viö þau tvö sem komin voru á undan,—góð viöbót sérstaklega
vegna þess aö í því er sá kvæöaflokkur, sem mörgum, og þaö
ekki aö ástæðulausu, finst vera þaö bezta sem skáldið hefir ort,
nefnilega flokkurinn “Á Ferö og Flugi.” Þaö er víst að hvergi
hefir Stephani tekist betur aö segja frá en þar, hvergi hefir hann
dregiö jafn snildarlega lýsingu af persónum og þar. Skáldiö
birtist hvergi annarstaðar jafn vel sem mannþekkjari. Saga
Ragnheiöar litlu og lýsingin af prestinum og frú hans munu
lengi veröa viö lýöi eftir aö sum önnur kvæði skáldsins hafa
fyrnst, og þó er engu af því sem þaö hefir ort mjög hætt við aö
fyrnast hjá þeim, senr leitast við aö skilja þaö.
Margt annað sem í þessu bindi er, er gott, en fátt af því viröist
komast í sarnjöfnuö viö það bezta, sem er að finna í tveimur
fyrri bindunum; þó má taka kvæöiö “Draupnir” undan. Það
kvæöi er eitt hiö bezta af öllum kvæöum Stepháns.