Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Page 7

Sigurður slembir.
Vonskubólgin vargöld hefur
vaðið yfir Noregs storð, —
brennur, svik og bræðramorð.
Ulfar fylgja erni, og refur,
er þeim hlaðið nægtaborð.
Rauðu eru bylgjur bryddar,
blæðir himni hverja eykt, —
dreyrugum er fána feykt.
Þjóta í skógum örvar yddar;
auðna lands á glóðum steikt.
Brotsjór þessa böls og skaða
berst að vorri eyjarströnd, —
rís á móti hendi hönd.
Sig í vörmu blóði baða
bróðerni um Norðurlönd.
Þangað mundi óöld okkar
eiga sitt að rekja kyn: