Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Side 9

IÐUNN
Siguröur slembir.
3
Hátt í loft upp hlaupið getur,
herklæddur, í slarki morðs, —
árar gengið utanborðs.
Sigurður kýs að henda hnetur,
hnossir mestu, konungs borðs.
Fáfnisbana í fornu orði
finnur hann stofn að sinni ætt, —
kynferðið er meira en mætt.
Flugstig sérhvern fara þorði,
finst sér vera á hálku stætt.
Sonur konungs sá mun vera,
sinn vill heimta föðurarf, —
ekki spara styrjar starf.
Helgir dómar honum b.era
höfuð-vitni, ef jarteikn þarf.
Glóðheitt plógjárn gekk hjá presti,
gerði skírslu, stóðst þá raun.
Ekki fær hann iljakaun.
Við honum snýst, sem viðsjár-gesti
válynd konungs hirð — á laun.
* *
*
Einn á sundi listir leikur,
lítur þangað garpur hver, —
rauðum skildi undir er.