Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Qupperneq 36

30
Sigurður Nordal:
IÐUNN
við eina vísindagrein, rannsóknir á sambandi við fram-
liðna. Enn eru þau vísindi reist á veikum grundvelli.
Þó að vér vitum lítið með vissu um norræna fornöld,
vitum vér enn minna með vissu um annan heim. Því hafa
forvígismenn spírítismans oft sett meira af erlendum
mannanöfnum og lærdómstitlum í röksemda stað en æski-
legt hefði verið. í því sambandi hefur oft gleymzt, hve
afarhætt einmitt prófessorum er við að skjátlast. Eg er
hræddur um, að héðan af verði prófessorsnafnbótin ekki
eins gjaldgeng í munni E. H. Kv.
Nú er það vitanlega ekki með öllu ástæðulaust, þó að
E. H. Kv. sé mér eitthvað gramur. Til skamms tíma
hefur lítið eða ekki birzt nema lof um rit hans. Hann
viðurkennir að vísu, að hann hafi aldrei lært neitt af
þessum dómum. Það hlýtur fremur að vera af þeirri
ástæðu, að dómarnir hafi verið ómerkilegir og gagns-
lausir, en að E. H. Kv. sé svona tornæmur. Samt hafa
þeir komið honum vel, því að öllum skáldum þykir lof
gott, og þeir hafa stuðlað að útbreiðslu bóka hans, sem
honum auðsjáanlega er fyrir miklu. Eg hef gerzt svo
djarfur að finna dálítið að þessum ritum. Þeim ummæl-
um hefur verið haldið á loft. Þegar eg sagði nokkur orð
við sænska blaðakonu, var það (að sögn E. H. Kv.)
kallað hvorki meira né minna en »krítíkin á íslandi*.
Það er engin furða, þótt E. H. Kv., sem dreymt hefur
fánýta drauma um að verða í heimsins augum »bók-
mentirnar á íslandi«, sjái ofsjónum yfir slíku. Er ekki
von, að hann sé mér gramur og vilji klekkja á mér fyrir
vikið? Meir en svo. Pétur og Páll myndi gera það sama
í hans sporum. Eg sé bara ekki, að hann í þessu efni
sýni neitt sérstakt kærleiksríki. Hann hvorki fyrirgefur
mér ávirðing mína né reynir að bæta mig með því að
launa mér hana með góðu.