Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Qupperneq 53

IDUNN
Heilindi.
47
víst jafnvond guðfræði og það er léleg náttúrufræðL
Það er opinberunar-bókin og Völuspá, sem hafa leitt
mig út á þá glapstigu. A hinn bóginn ber það vott
um dálítið götótta þekkingu í goðafræði, þegar E. H.
Kv. heldur, að >blóðugi guðinn« sé Þór. A. m. k. man
eg aldrei eftir, að talað sé um, að Þór hafi særzt,
svo að ben hafi gerzt. Hann fekk einu sinni heinar-
brot í höfuðið, sem sat þar fast. Aftur á móti er
Baldur kallaður »blóðugur tívurr« í Völuspá, svo að
|nær hefði verið að geta upp á honum. Og hitt er
E. H. Kv. skyldugur að muna, ekki sjaldnar en hann
nefnir Krist í grein sinni, að Kristur er hinn mikli »blóð-
ugi guð« veraldar-trúarbragðanna, og dreyri hans hefur
verið huggunarlind kristinna manna langan aldur. Margir
vilja meira að segja rekja hugmyndir Norðurlandabúa
um Baldur til kristninnar. Mér finst því kenna gáleysis
í því hjá E. H. Kv. að afneita »blóðuga guðinum* með
jafngóðri samvizku og hann gerir í greinarlokin.
Það hefur komið hér niður á mér, að þau trúarbrögð,
sem hreinast hafa haldið tvíhyggjunni fram, hafa liðið
undir lok fyrir örlög fram. Því hef eg orðið að notast
við miður hentugar líkingar. Trúarbrögð Persa hin fornu,
sem Zaraþústra boðaði, eru líklega hin mesta lífstrú, sem
kend hefur verið á þessari jörð. Þar er t. d. líkamlegt
erfiði ekki skoðað sem böl og refsing, eins og í biblí-
unni, heldur er alt starf, sem miðar að ræktun jarðar
og frjósemi, alt sem glæðir líf og eflir hreinlæti, þjón-
usta og liðsinni við Ahura Mazda, hinn góða guð. Mazda-
trúin varð að rýma fyrir Múhameðstrú, líkt og Ásatrú
feðra vorra fyrir kristnum dómi. Enginn veit, hve mikl-
um þroska þessi trúarbrögð hvortveggja hefði getað náð,
ef þau hefði fengið að vaxa með menningu þeirra þjóða,
er höfðu skapað þau. Lífsskoðun Ásatrúarinnarar, eins