Kirkjuritið - 01.12.1936, Blaðsíða 11

KirkjuritiS.
JÓLASÁLMUR.
Friðarins andi! Farðu um manna hugi
græðanda anda hins unga dags,
Kveiktu á blysum kærleika og trúar,
leið mannkyn alt til auðnu og hags.
Skuggarnir magnast, myrkvast í heimi,
veröldu hrjáir heift og stríð.
Á banaspjót berast bræður og þjóðir-,
og jólabirtu byrgir hríð.
Skotþrumur duna. Ur djúpum böls og nauða
berast hin nístandi hrygðarhróp.
Blóðöld og skálmöld, skeggöld og helöld, —
fær nokkuð lægt þín ógnaróp?
Einasta vonin verður líf þitt, Kristur,
lausnarinn sanni, úr Ijóssins dýrð.
Elska þín sigrar sverðin að lokum,
er þú í hverju hjarta býrð.
Farðu um hugi friðaranda þínum,
réttlæti og kærleika ryddu braut.
Styð þú oss veika, er steinarnir hálu
verða í götu og valda þraut.
Einasta mannkyns von er kross þinn, Kristur,
tákn þinnar fórnar, frelsisins mál,
letra það geislum logabjörtum þínum
á heimili allra, í hverja sál.
Blcssaða hátíð, blíðu þinni stafar
niður í móðu mannlegs heims.
Auðmjúkum hugum á þinn fund við komum
í faðmi hins heiða, hljóða geims.
Sigurjón Guðjónsson.