Kirkjuritið - 01.12.1936, Síða 22

412
Jón Helgason:
Kirkjuritið.
fram þegar í uppliafi ræðu sinnar, að þetta orð drott-
ins, sem varir að eilífu, væri arfurinn, sem vér hefðum
meðtekið frá siðbótinni, og þetta orð hefði til flutnings
boðskap um það, sem varir þegar alt annað er þyrlað
burt af straumi tímans. Endurnýjun kirkjulífsins yrði
aldrei með öðrum hætti en þeim, að horfið væri aftur
lil sjálfrar byrjunarinar. En byrjun kristindómsins væri
sú, að Guð hefði talað til vor fyrir munn sonarins Jesú
Krists. Kirkjan standi og falli með þeirri óbifanlegu
trúarsannfæringu, að ekki sé oss gefið neitt annað nafn
til hjálpræðis en nafn Jesú Krists, og um annan grund-
völl geti aldrei verið að ræða. Boðskapur Krists nái til
allra manna án alls greinarmunar. Siðbótin hefði flutt
oss nýjan skilning á þessu. Lúther hefði tekist að brjót-
ast gegnum allar mannasetningarnar, sem hlaðist hefðu
utan um orðið frá Guði, og að komast inn að sjálfum
kjarna þess: Hinu lireina og einfalda fagnaðarerindi.
Honum hefði veizt skilningur á því, að vér komumst
aldrei á rétta leið af eigin ramleik, heldur aðeins fyrir
trúna á Guðs orð og lífið í því orði. Hjálpræðið veittist oss
aðeins með því að grípa framrétta hönd Jesú. Lúther
liefði borið gæfu til þess, að uppgötva leiðina til liinnar
týndu Paradísar. Þó hcfði ekki Lúhter valið Guð, lield-
ur Guð Lúther. og Guð licfði notað Lúther sem verk-
færi sitt til þess að leysa orð sitt úr viðjum mannasetn-
inga og hindurvitna, svo að liinn nýi dagur gæti brotist
fram úr myrkrinu og feður vorir boðið vclkominn liinn
signaða dag, -— dag hins hreina fagnaðarerindis, sem
hoðaði nýja tíma, fullkomin aldahvörf innan þjóðlífs
vors. Hið mesta, sem gerst hefði hér í heimi, liefði ávalt
byrjað mcð þvi, að mannleg sál gaf sig Guði á vald í
hlýðni við orð hans til vor. Heimsríki hafa hrunið til
grunna, en orð drotlins, eins og vér meðtókum það af
munni Jesú, Páls og Lúlhcrs, stendur að eilífu. Þess cr
krafist af oss, að vér vinnum að þvi, að siðbótin haldi
áfram. En það, sem mcstu skiflir oss öll, cr, hvernig vér