Kirkjuritið - 01.02.1939, Page 15

Kirk.juritiÖ.
Hin mikla elfur
69
l>ul( í dansinum klöppuðu með höndunum, stöppuðu
nieð fótunum og endurtóku í sifellu sömu orð. Því leng-
111 sem leið, því háværari urðu þeir, og brátt tekur að
s.,ast á hnífa á meðal þeirra. Dansinn dunar með
'axandi krafti, rvkið þyrlast upp, alt verður einn alls-
'e'',jar óskapnaður og villimenska.
Höíundinum segist liafa orðið það að hugsa til lið-
lls tnna, er þetta sama hérað var bygt mönnum, sem
st(,ðu á háu menningarstigi, svipuðu því sem uú blómg-
'asl i Evrópu. Og hann hugsar: „Ætli eitthvað svipað
bessu
nnini einhvern tíma verða sýnt á Trafalgar Square,
Ulm stærsta torgi Lundúna, eða á Place de la Concorde
ans?“ Og ennfremur segir hann: „Okkar heintur, svo
11 tkominn sem hann nú er, liann er þó ennþá kristinn
1111 ur og á rætur sínar í kristindóminum. Alt það sem
ndur gegn kristindóminum, hversu þýðingarlítið sem
annars kann að virðasl, það er alt hnefahögg frá
'i |Um> dýrslegum öflum, sem ætíð hafa beðið tilbúin
( lr því að dansa á rústum þess hrundna með brugðn-
11,11 hnífum“.
Hlutverk kristninnar er það fyrst og. fremsl að sam-
jllla allan þann siðgæðislega og trúarlega mátt, sem
, kynslóð býr yfir, í eina mikla meginelfi, sem með
>lllótstæðilegum þunga fellur fram öllu því til vaxtar
^ t,eiUa, sent bezt er, sannast og fegurst í þjóðlífinu.
1 ei»asti ntaðiir, sem ann þjóð sinni og landi, á að
6íf,]a þar hönd á plóg, ella getur svo farið, að hann megi
hr a Uln’ etntlveru tíma sjáist i helgum véum blika á
,U|.gðna rýtinga villimenskunnar i taumlausum, vitstola
dansi.
Páll Þorleifsson.