Kirkjuritið - 01.09.1951, Qupperneq 67

SKIPUN PRESTAKALLA
233
tiðinni. Fyirir því leggur nefndin það til, að Hólmavík verði prests-
setur, enda fer fólki mjög fækkandi í Staðarsókn.
Þess skal að lokum getið í sambandi vi8 1. gr., að tveimur nefnd-
armönnum (Á.G. og I.J.) þykir hér of langt gengið í niSurlagn-
Ingu prestakalla, en einum (P.Z.) of skammt.
Um 2. gr.
Vegna hinnar öru fólksfjölgunar í Reykjavík er nauðsynlegt, að
Prestakallaskipun verði hreyfanlegri þar en annars staðar og þvi
ekki ákveðin með sama hætti i lögum. Verður nú að koma nýju
skipulagi á sóknir og prestaköll prófastsdæmisins, og virðist rétt,
að hlutaðeigandi prestar og söfnuðir eigi tillögurétt um það, svo
°g um þær breytingar, er gjöra verður í framtiðinni.
Gjört er ráð fyrir því, að yfirleitt verði einn prestur í hverju
Prestakalli, og geta þá fleiri söfnuðir en einn orðið innan sömu
sóknar. Fyrir því er í þessari grein tekið upp nafnið safnaðarnefnd
Riiðað við söfnuði í Reykjavíkurprófastsdæmi.
Við skiptingu prófastsdæmisins í sóknir og prestaköll hið fyrsta
smn eftir lögum þessum koma að sjálfsögðu formenn sóknarnefnda
1 stað formanna safnaðarnefnda.
Mjög æskilegt er, að stofnun eins og safnaðaráði sé falið slíkt starf,
sem getur I 3. lið.
Um 3. gr.
Kaupstöðum utan Reykjavíkur fylgir venjulega nokkurt dreifbýli
eg erfiðara þar um aðstoð presta, ef þörf gerist, heldur en í
Keykjavík. Er því gjört ráð fyrir nokkru lægri tölu að meðaltali
a prest í þessum kaupstöðum.
Um 4. og 5. gr.
Þurfa ekki skýringar við.
Um 6. gr.
Á nokkrum stöðum hagar þannig til, að erfitt er að sameina ein-
angraðar byggðir í hæfilega stór prestaköll, eða að ætla þeim þjón-
Ustu frá presti, sem situr langt frá. Þessar byggðir eru þá einnig
mtast of fámennar hver um sig til þess, að prestur hafi þar nægi-
legt verkefni. Langt er síðan því hefir verið hreyft og um það rætt
opinberlega, að sameina bæri að einhverju leyti störf presta og
Kennara.
Nefndin gerir nú tillögur um, að þetta sé reynt á nokkrum stöð-
Pm. Eru einkum valin þau byggðarlög, sem erfitt er að veita prests-
Pionustu, án þess að prestur hafi þar aðsetur, og ennfremur að þar
^urfi einnig að sjá fyrir kennslu barna og unglinga, en þau eigi
e«ki sókn í skóla annars staðar. Þegar svo stendur á, þyrfti helzt
a° hafa bæði prest og kennara, en yrði þó lítið verkefni fyrir
ovorn um sig. Nokkur sparnaður yrði hér að því að sameina störfin,
®P^a þótt gera verði ráð fyrir einhverri hækkun í launum til þess
P1 anns, sem vinna ætti hvort tveggja. Er lagt til, að hann hækki
iaunum um einn launaflokk.
Nefndin hefir átt tal við fræðslumálastjóra um þetta og þá staði,
helzt virtust koma til greina. Var hann því fylgjandi, að til-
aúnir með sameiningu yrðu gerðar á þeim stöðum, sem nefndin
16