Kirkjuritið - 01.05.1954, Síða 19

OTTO DIBELIUS
209
sið, „því að það myndi fara með oss út í stjórnleysi, og
stjórnleysi er ekki að Guðs vilja.-------En ef ríkið setur
sig í kirkjunnar stað,
°g heimtar vald yfir
sálum mannanna, —
— — þá krefst Lúter
Þess af oss, að vér
veitum mótstöðu í
Guðs nafni.“
Ekki leið á löngu
áður en Nasistarnir
hófu opinberar árásir
á kirkjuna. Þeir létu
falsa prestskosningar
°g aðrar kosningar í
kirkjuleg embætti, og
homu með þeim hætti
sínum fylgismönnum
ion í fiest áhrifa-
mestu kirkjuembætt-
m í héraðakirkjun-
um þýzku. Niemöller.
hinn frægi skörung-
Ur 0g prestur í Dahlem, þrumaði móti Gyðingaofsókn-
um Nasistanna, og var þegar varpað í fangelsi. Dibelius
sté í stól Niemöllers næsta sunnudag og var einnig hand-
tekinn. En hann lenti fyrir gömlum og íhaldssömum dóm-
ara, sem sýknaði hann af kærunni. Honum var þó vikið
úr superintendentsstöðu, sem hann hafði gegnt. En hann
hélt áfram að starfa embættislaus, og hélt uppi andstöðu
sinni gegn aðförum Nasista. Kirkjumálaráðherrann, Kerrl,
sPurði hann, hvers vegna hann héldi þessari baráttu áfram,
eftir að hann hefði fengið orlof. Dibelius svaraði: „Krist-
lnn maður fær aldrei orlof frá skyldu sinni.“
Þegar ófriðnum var lokið, voru þeir báðir látnir lausir
úr fangelsi, Niemöller og Dibelius. Þá skrifuðu þeir báðir
Dibelius í prédikunarstóli Maríukirkju.
13