Kirkjuritið - 01.10.1955, Blaðsíða 34

368
KIRKJURITIÐ
arf, berjast fyrir kristnum hugsjónum og selja hinn helga
trúarkyndil í hendur eftirkomendanna.
Og hvað sem líður öllum kirkjudeilum, öllum trúfræðispurs-
málum, já, meira að segja öllum helgisiðum, þá erum vér þó
kallaðir til þess að kristna þjóðlífið, og getum ekki tekið því
með ró, að þjóðin snúi baki við kirkjunni og týni niður fræð-
um hennar.
í þessari baráttu erum vér ekki einn og einn, né neinir
keppinautar, heldur kristin liðssveit. Oss ber að ræða málin
sameiginlega og hjálpast að við að leggja ráðin á. Og vér
eigum að snúa bökum saman og berjast til sóknar og varnar
gegn sameiginlegum óvinum, hvar í flokki sem þeir standa.
3.
Þegar um hugsjónamál er að ræða, hlýtur baráttan alltaf
að standa um bamssálirnar. Viljir þú umbæta einhvern, þá
byrjaðu á ömmu hans, var sagt hér áður, þegar ömmumar
vom aðal uppalendurnir. Nú hafa skólarnir komið í þeirra stað.
Og það er sannast sagt háskalegt, hvað íslenzka kirkjan hefir
nú orðið lítil ítök í fræðslukerfinu, og fá tækifæri til þess að
móta skólaæskuna. En ég vænti engrar verulegrar stefnubreyt-
ingar á því sviði á næstunni.
En þá er að minnast þeirra möguleika, sem fyrir hendi eru.
Kirkjan á enn aðgang að æskunni.
Þrátt fyrir allt fráhvarfið, ganga flest börn til spuminga
enn í dag á íslandi. Má ég skjóta því hér inn í, að þetta er
alls ekki alls staðar svo í Evrópu, og óvíst að þetta verði hér
svo bráðum, samanber hve mörg hjón búa nú saman óvígð,
og að færzt hefir talsvert í vöxt að skíra ekki bömin.
4.
Fermingin er fullgilding inntöku nýrra meðlima í kristna
kirkju. Til hennar er stofnað í þeim tilgangi, að ungmennin
hljóti nægilega fræðslu í kristinni trú og siðum, svo að þau
geti sjálf gefið yfirlýsingu um, að þau vilji vera og starfa í
kristnum söfnuði. Og kunnáttukröfurnar til fermingarinnar
hafa oft ekki verið neitt litlar. Fram á vora daga, sem nú
erum miðaldra, lærðu menn löng kver, til dæmis Helgakver,
utanbókar. En þær kröfur hafa bæði farið minnkandi og verið