Kirkjuritið - 01.10.1955, Blaðsíða 42

376
KIRKJURITIÐ
3. Kjördæmin voru sjö og hvergi klofið prófastsdæmi, til
þess að verða við óskum um það, og einnig til þess að hafa
þingmenn ekki of marga. Kjördæmin voru: 1. Reykjavík og
Kjalarnesp.; 2. Mýra til Dalap.; 3. Barð. til Strandap.; 4. Húna-
v. og Skag.p.; 5. Eyjafjarðar til N.-Þing.p.; 6. N.-Múl. til A.-
Sk.p; 7. V.-Sk. til Árnessp.
4. Prestar hvers kjördæmis kusu einn prest úr sínum hópi
og sóknarnefndir og safnaðarfulltrúar einn úr sínum hópi og
tvo varamenn, þá er næst komu að atkvæðamagni.
5. Kjörtími 6 ár og mælt fyrir um kjörstjórn, kosninga-
fyrirkomulag, varaforseta o. fl.
6. Kirkjuþing gat tekið fyrir hvert mál, sem varðaði hina
íslenzku þjóðkirkju, og gat hver kirkjuþingsmaður borið fram
það, er hann vildi. Þingið gat afgreitt mál í frumvarpsformi
eða sem ályktun og sent ríkisstjórn, Alþingi, prestastefnu eða
kirkjuráði.
Frumvarpið var 13 greinar, og fylgdi því rækileg greinar-
gerð. Fékk það óskorað lof framsögumanns nefndar um frá-
gang og undirbúning allan.
Málið komst eftir harða mótspyrnu gegnum Efri deild, en
í Neðri deild átti það vísan meiri hluta, og átti því að vera
borgið. En fyrir slysni í atkvæðagreiðslu féll það með jöfnum
atkvæðum. Voru 9 þingmenn fjarverandi.
Eftir þetta hefir málið ekki verið borið fram á Alþingi og
lá niðri um hríð.
Sveinn Víkingur: Framsagan.
(Helztu atriöi).
Sveinn Víkingur biskupsritari rakti sögu málsins frá því að
það var tekið upp að nýju 1948, fyrst í kirkjuráði og síðan
á prestastefnu þá um vorið. Var frumvarpið, eins og það nn
liggur fyrir prestastefnunni, borið undir alla presta landsins
síðar það sama ár. Af þeim 58 prestum, sem létu í ljós álit sitt,
voru 46 með frumvarpinu óbreyttu, 3 vildu minni háttar breyt'
ingar, en 9 voru frumvarpinu andvígir. Var síðan frumvarpið
á ný lagt fyrir kirkjuráð, er samþykkti frumvarpið, er síðan
var sent kirkjumálaráðherra með bréfi biskups hinn 8. marz
1949, með ósk um að það yrði lagt fyrir Alþingi. Síðan kom