Kirkjuritið - 01.12.1965, Side 10

Kirkjuritið - 01.12.1965, Side 10
440 KIRKJURITIÐ „Innan og ofan frá koin embættistign þín og dáð.“ Hann var skaplieitur ínaður, viðkvæmur og auðsærður en frábært karlmenni í öllum viðbrögðum, og skopnæmið, sem var ineð jieiin afburðum, að telja verður snilligáfu, var bonum vörn og lyfsteinn við áverkum. Höfðingi bræðra sinna. Hér er altarið Iians. Engiim fórst bet- ur altarisþjónusta. Röddin naut sín í söng, ldær bennar og beiting og tónskvn lians bjálpuðust að, en yfirbragð og styrk- ur þjónustunnar stafaði þó fyrst og fremst af því, að mikil sál var lögð í verkið, albugur bænarmanns, sem framgekk í lítil- læti fyrir Guði sínum. Og bér er prédikunarstóllinn lians, öndvegi liöfðingjans, þar ber liann liæst. Séra Bjarni var á allan liátt sérstæður persónu- leiki en livergi fremur en sem ræðumaður. Gáfa Iians í því tilliti var atgjörvi, sem hiklaust má telja með fágætum. Nú tala ég ekki um liann sem ræðumann í glöðu samkvæmi. Þar átti liann ekki sinn líka. Á gleðinnar stundum með sóknarfólki var það jafnan bámark fagnaðarins, þegar séra Bjarni stóð npp og brá á leik, og gat jöfnum liöndum ausið af sjóði vits- muna sinna og trúarlegs innsæis. Þessa verður lengi minnzt í Reykjavík, eins og tilsvör lians og hnyttiyrði munu í minnum böfð. En bins mun líka minnzt, að banti fann bið rétta orð, Jiegar hann kom Jiar sem sorgin var. Hann sagði einu sinni í fyrirlestri: „Varst Jiú með prestinum, Jiegar hann talaði við móðurina, sem liafði misst einkason sinn í sjóinn? Sást }>ú Jiá buggunarkraftinn, sem Guðs orð veitir? Varst þú viðstaddur, Jiegar talað var í einrúmi við liinn niðurbeygða mann? Fylgdist Jiú með preslinum, er liann stóð bjá grátandi börnunum og móður Jieirra? Ég veit ekki bvort Jiú varst Jiar. Guðs orð var lesið, bænin beðin. Drottinn var þar“. Þetta sagði séra Bjarni. Það var ekki allt unnið í almannaaugsýn. En það, sem starfað var í leyndum, setti sinn blæ á prédikunina. Það fannst oft. Á bak við orðin var bæn fyrir Jieim, sem liann Iiafði verið kaR- aður til að liugga, sefa, styrkja. Hann var sálusorgari í prédik- un sinni. Hann fór ekki í stólinn til þess að ýfa efasemdir eða annað bugstríð né fjasa uin fjarstæð efni, lieldur til þess að styðja, bvetja, lyfta og græða og vitna uni Drottin máttarins

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.