Kirkjuritið - 01.10.1968, Qupperneq 9

KIRKJURITIÐ
S75
;,ð þeir Jiaía meiri áliuga á öllum lilutum öðrum. Þeir elta
skiifrira valdsins og auðsins, en kunna með livorugt að fara.
í*eir reyna að skemmta sér en tekst það hörmulega. Engin
%nsl6ð liirðir um að læra af annarri, lieldur fremur liin sömu
glöp 0g uppsker liin sömu syndagjöld og þeir, sem lifðu á
tutdan. Þó finna menn enga gleði eða fullnægju í þessu, að
fljóta þannig sofandi að feigðarósi.
Opníst þú!
Sannarlega þarf Kristur að koma til vor með sitt máttarorð:
Effata, opnist ])ú, til að sýna oss til hvers vér lifum og hvað
liaegt er að gera úr lífinu, ef vér liofum takmarkið skýrt fyrir
augum.
Guðs dýrð er allt í kringum oss í sköpunarverkinu, ef vér
hara getum séð liana, ef Jjósið í okkur væri ekki myrkur.
ð izka Guðs talar af Iiverju 1)1 aði og blómi, ef eyru vor væru
ekki lokuð. „Himnarnir segja frá Guðs dýrð og festingin
kunngerir verkin Iianda lians. Hver dagurinn af öðrum mælir
ot'ð, hver nóttin af annarri talar speki. Ekki heyrist raust
þeirra og þó fer boðskapur þeirra um alla jörðina.“ Þetta
sEiIdu liin fornu sálmaskáld, en skiljum vér þetta eins vel
'Ul, veröld grá fyrir járnum og þrúguð af ágimd og fjand-
sEap? Opnizt þið, augu sem lieimshyggjan hefur lokað og
hatrið hefur blindað, sálir, sem veltast í mohlinni í stað þess
horfa til himins. Opnist þið, hin harðlæstu hlið sjálfs-
elskunnar! Hleypið inn vitund af ástúð, og veröldin mun
hýrna og batna eins og þegar ský dregur frá sól.
Að gefa blindum sýn, er lil nokkurt fegurra lilutverk? Allt
uPpeldi er í þessu fólgið að kenna þeim, sem enn era ungir
uð sjá það, sem betur má fara, sem fegurra er og fullkomnara.
Sérhver umbót og vísindi í efnisheiminum koma fyrst og
E'enist fyrir skyggni andans. Aðeins megum vér ekki gleyma,
að það er samband milli hins andlega og líkamlega lífs. Hvað
?ugnar okkur öll tækni nútímans, þægindi og vísindi, ef mann-
S°fgina og miskunnsemina vantar? Þetta sýnir skyggni and-
u,,s oss einnig. Án andlegs þroska fer mannkynið sér að voða.
^etta er mesta liætta mannkynsins nú sem stendur, og svo
tuikil er liún, að öll veröldin hefur um liríð staðið á öndinni
°S óttast ekkert minna en gereyðingu.