Kirkjuritið - 01.10.1968, Page 31
tiIRKJUIUTlÐ
397
anna til þess a3 liið góða í heiminum megi sín meir. Henri
Bergson talaði um liið skapandi afl, sem lýsti sér í framför-
inn. Bent er á þær tilgátur vísindanna, sem tali unt „alheims
meðvitundina“, sem útskýra eigi tilveruna. Heimspekingar
liafa og sett fram sín sjónarmið, sem of langt vrði upp að
telja.
Síðan er spurt. Hvenær hafa veriö mynduð skipulögð trú-
félög með nákvæmum lielgisiðum og skoðunum þessara mairna
að hakhjarli? Hvers eiga þeir að gjalda, sem fyrir utan
standa? Getum við sagt, að þeir fljóti sofandi að feigðarósi,
andlega séð?
Svarið lilýtur að verða neitandi. Trú þeirra virðist að vísu
feikul, veldur þeim lieilabrotum, e. t. v. kvíða og öryggisleysi
Undir niðri, svipað og kemur frarn í eftirfarandi samtali
tveggja ungra drengja, sem ég varð álieyrandi að fyrir
skömmu: „Þegar mamma mín deyr fer hún til liimna og
þegar ég dey fæ ég að sjá hana þar,“ segir Gísli.
„Ertu nú alveg viss um það?“ segir Bjöm.
„Já, því þegar ég dey kemur engill niður til mín. Og þegar
engillinn snertir vanga minn með vængjunum sínum fer ég
til liimna og hitti mömmu mína þar; svarar Gísli.
„Heldurðu að það sé alveg öruggt?“ segir þá Björn.
„Ja-a-a-, ég er kannski ekki alveg viss,“ segir Gísli, en bætir
við eftir stutta þögn:
„En ég trúi því.“
Hvað nú um allar þær miljónir, sem fyrir utan standa og
Ueita að trúa eins og Gísli? Eiga þær ekkert sameiginlegt
>neð þeim, sem telja sig rétttrúaða og skráðir eru innan kirkju?
Raunverulega er þarna um að ræða atriði, sem kristin kirkja
°g trúarbrögðin í lieild rnega sjálfum sér um kenna. Þar hef-
Ur ríkt skortur á einhug og samlieldni. Fordónmm og lieimsku-
legri útskúfun er beitt. Tiltölulega fáir útvaldir fá aðgang.
Þess vegna eru þeir svo margir, sem álíta að þeir geti á eigin
sPýtur nálgast Guð, án milligöngú klerks eða trúfélags. Þeir
eiga þá háleitu trú, að sérliver sé ábyrgur gjörða sinna og
livernig liann hugsi og lifi lífinu. Þeir finna enga þörf fyrir
ytri helgisiði eða sýndarmennsku til að gera þá dyggðum
Prýddar persónur. Þeir leitast við að lifa göfugu lífi vegna