Kirkjuritið - 01.03.1969, Qupperneq 11

K I R K J U H I T I Ð
. *l Var tíðin, að tiltölulega fáir náSu háum aldri. Þegar far-
0ttir e^a hallæri herjuðu, þá koni slíkt harðast niður á börn-
^ ’ Uöglingum og öldnu fólki. En nú á tímum stækka þessir
°par háðir mjög lilutfallslega í þjóðfélaginu vegna bætts
sufars. Nú er mikið rætt og ritað um þarfir æsku og elli.
j Kki fer hjá því, að öllu meira fer fyrir æskunni, hún er
^avaerari og fyrirferðarmeiri og þjóðfélagið er uppteknara af
enni heldur en ellinni og er þetta að vonum og að sumu leyti
e<'Ii]eo;t.
uisuni finnst þó nóg um, hvernig æskunni er hossað og
eilni spillt í eftirlæti og meðlæti, þykir sumum ellinni lítill
0)ui sýndur.
Sú Var tíðin, að ellin var virt, og gamalt fólk átti sinn sjálf-
a sess á lieimilum. En nú á tímum er heimilið að leysast
ift! P °S annað að koma í stað þess að miklu leyti. Nú snýst líf-
j Uni vinnustaðinn, skólann eða skemmtistaðinn, fremur en
eunilið. Kynslóðirnar eru ekki lengur allar saman í heimili,
p . r er þjóðfélagð allt að stokkast upp, börnin eru út af
'r)r sig? unglingarnir saman í hópum, ungt ógift fólk heldur
t'oS.°r’ "'f' fólk sér, og aldrað fólk út af fyrir sig.
i .. u var tíðin, að reynsla og kunnátta hinna eldri þegna var
ej° élaginu og heimilinu ómissandi og ómetanleg. Hinir
1 ri kenndu þeim yngri. En nú er þetta að snúast við eins
^argt annað. Nú verða eldri þegnar þjóðfélagsins að liorf-
^.^1 augu við þá staðreynd, að þeir þurfa oft og á æ fleiri
uni að læra af þeim sem yngri eru. Vegna menntunar og
ar framvindu, öðlast yngsta kynslóðin tímabærari kunn-
11 heldur en þeir sem eldri eru.
ao eru ekki nema tæp tíu ár síðan ég lauk prófi í guðfræði,
sP, 11U ÞeSai' er ýmislegt, sem við kemur minni fræðigrein,
, - nýutskrifaðir guðfræðingar kunna betri skil á heldur en
; ’ 'e@Ua þess að kennslu hefur verið breytt, nýtt efni komið
stað gamals.
g? f«ka ellinni vel
,. "mitt vegna allra þessara breytinga, álít ég að taka þurfi til
. , llegrar atliugunar og umhugsunar hlutverk, vandamál og
<■ 'f^eri hinna öldnu í okkar þjóðfélagi yfirleitt. Ég álít að
105
fyrsta
skrefið í rétta átt sé, að hinir öldnu geri sér grein fyrir