Kirkjuritið - 01.03.1969, Qupperneq 31

KIRKJURITIÐ
125
a^ur var niðursokkið í erfiði og sleitulaust strit fær nú nógan
lllUa til dagdrauma og sjálfsrannsóknar, leikja og nautna
a^ur ókunnra, ef það ekki býr sér til liollt tómstundastarf.
llls uiá benda á það, að nútíminn eða aldarliættirnir yfirleitt
jíera lítið til eflingar og ræktunar trúartilfinningar, tilbeiðslu-
eilndar og lotningar, sem hverri mannssál er eiginlegt. Kirkj-
jUt 0g hin liefðbundna guðsþjónusta befur misst gildi sitt og
„'Ult þann, sem hún áður bafði yfir liugum og hjörtum
Jnídans. Fólkið þyrstir eftir einhverju til að svala þessari
llleðfæddu en meira og minna ómeðvituðu trúarþrá.
^að sem ekki fær henni svalað við lindir guðstrúar og
Sannleika, tekur þá oft blekkinguna í staðinn eða eittbvað
j6111 getur orðið því uppbót á meira eða minna heillavænlegan
latt. Og sannast þá oft hið fornkveðna, „að ekki er þorstinn
'atnsvandur“. En þannig myndast og mótast liinar björtu
stjörnur tízkunnar og hjáguðir atomaldarinnar, livort sem
ao eru stjórnmálaleg goð eða goðsagnaverur kvikmyndanna,
jein lyft er á tilbeiðslustallinn eða altari manndýrkunarinnar
1Verju sinni.
Engum, sem athugar mál þessi á skynsamlegan hátt bland-
‘lst bugur um, að ný trúarbrögð hafa hvað eftir annað bel-
tekið
öld á
niilljónirnar fyrir kraft fjölmiðlunartækjanna á þessari
a ótrúlega stuttum tíma allt frá Lenins- og Hitlersdýrkun
I Bítla og Bonddýrkunar. En misjafnlega lengi eru þessi
Uarbrögð við lýði, og yfirleitt eru þau þeim mun skamm-
Jrb seni þau mótast á skemmri tíma og eiga sér grynnri
,UjUr að baráttu og til undirbúnings.
Janies Bond-tízkan eða dýrkunin minnir óþyrmilega á
ta vandamál samtímans í trúarlegum efnum.
b'ð 1 ^Ur 8efur James Bond enga jákvæða fyrirmynd. Hann
II llr ekki til guðs. Hann fer ekki í kirkju á sunnudögum.
ailn les ekki í Biblíunni. Hann les ekki. Hann hugsar að-
lUl1 brögð sín og brellur.
að mætti kannske afsaka þessa vanrækt hans með því, að
ua á að Guð virðist lieldur ekki grípa inn í lians njósna-
( 1 °g baráttu til hjálpar eða varðveizlu. Þar virðist allt
Sanga eftir sínum ekki guðlegu lögmálum líkt og raunar oftast
ll verunni sjálfri í binu pólitíska og félagslega lífi.
uðleysi James Bond virðist þó síður en svo vera nokkur