Kirkjuritið - 01.03.1969, Blaðsíða 45

K.IRKJ UUITIÐ
139
bað' ? |,ag
er saina sein, að vér trúum á hann. Hugsum nú
, 1 uni einhvern harðsvíraðan vantrúarmann. Hann vill
k ’
Ki trua. Hann vill ekki meðtaka Jesúm í hjarta sitt. Hann
y_n,Ir enga þörf á slíku. Förum lieldur í vorn eigin barm.
f;r viljum, að J esús líristur húi í hjörtum vorum fyrir
trúna (Efes. 3,17). Vér viljum verða sáluhólpnir. Það er bæn
°r’ °S vér biðjum ekki um það af vana, heldur af þörf, og
a bví að vér vitum ekkert annað til sáluhjálpar. — Tökum
j'u til samanburðar bæn á 2. sunnudag í aðventu: „Virztu að
r£era hjörtu vor með þínum lieilaga anda, svo að vér getum
|’'a'' þau við Iieiminn, en haft umgengni vora á himnum og
7 ‘l< Ir beðið tilkomu drottins vors Jesú Krists.“ Þessi bæn er
Sair*a anda og liin fyrri. Það er einnig bæn um vakningu,
^durh'fgun. Hvað er vakning? Það er útrýming syndar,
ktöðvun glæpa, glæðing trúar, vonar og kærleika. Vill ekki
ristinn maður þetta? Jú, það viljum vér. Látum þá ekki
!1Udir höfuð leggjast að biðja GuS um það. Leyfum, að vakn-
1111 iiyrji á oss.
Grundvöllurinn. Grundvöllurinn er Kristur. Enginn getur
an,ian grundvöll lagt. Því biðjum vér Guð um náðargjafir
’a,is og bætum við: „jyrir þinn elskulegan son, Jesúm Krist,
'n drottin.“ 1 orðinu fyrir felst sii játning, að Jesús er höf-
"'dur lijálpræðis vors. Fyrir lians verk, fyrir lians atbeina
a Htum vér allrar hjálpar. Vér erum vön að enda bænir vorar
_Ueð orðunum „í Jesú nafni. Amen.“ Það er hið sama, sem felst
Pessum orðum. Bæn vor er grundvölluð á friðþægingunni,
sattarger3jnnj^
sem Guð liefur til vegar komið.
þ ^°fger8in. Það má segja, að 5. og 6. liður séu einn liður,
(,r eru báðir játning þess, að Jesús Kristur er frelsari vor og
y'Hiiur Guð. Þess vegna segjum vér: „Fyrir þinn elskulega son.
‘‘siini Krist, vorn drottinn, sem meS þér lifir og ríkir í ein-
j heilags anda, sannur GuS frá eilífS til eilífSar.“ Er til
Kurt sannara lof um frelsarann en að taka við honum
?iu sönnum Guði, sem hefur friðþægt fyrir syndir vorar og
d það eitt, heldur alls heimsins?
ý1?! aetla ekki að rekja þetta lengur. Einlivern veginn finnst
Ur ekki eins auðvelt að fylgjast með bæn, þegar hún er
I uð. Tónið á að gera hana heyranlegri, en það er spurning,
'0,t hún verður ekki við það að suði, sem enginn tekur alvar-