Kirkjuritið - 01.07.1969, Qupperneq 24

Gunnar Árnason:
Ásmundur biskup Guðmundsson
(Störf hans í Prestafélagi íslands)
I
Kynni okkar liófust ekki fyrr en liann var sezlur á biskupS'
stól.
Þá liringdi liann til mín síiMa kvölds í byrjun jólaföstu og
bað mig að koma samstundis til fundar við sig á biskups'
skrifstofuna.
Ég vissi ekki livaðan á mig stóð veðrið og gat ekki gizkað a
erindið. En ég var rétt seztur andspænis lionum, þegar hann
spurði umbúðalaust livort ég vildi gerast meðritstjóri lians við
Kirkjuritið í stað Magnúsar prófessors Jónssonar, sem hafð’i
fleiri hnöppum að lineppa en hann komst yfir.
Uppástungan kom mér á óvart. Mér flaug að vísu í bug að
dr. Magnús, lærifaðir minn, liefði komið benni á flot, en da-
lítið einkennilegt að biskup skyldi fallast á liana. Mér bauð
svo liugur við að skoðanir okkar féllu ekki saman í sumum
málum, og óvíst væri Jivernig okkur kynni að semja. Ég gekk
þess ekki dulinn að í ættum biskups voru miklir ráðamenn, °r
liafði af því sagnir að lionuni kippti nokkuð í kynið. Þotti
leitt ef samstarf okkar yrði árekstrasamt, færi jafnvel út un>
þúfnr. Hins vegar opnaðist þarna starfsvettvangur, sem lokk-
aði mig. Svarsins var vænzt samstundis og ég tók í hina ot-
réttu hönd.
Þess er skemmst að minnast að okkur biskupi bar aldre1
neitt á milli J)au fjögur ár, sem ]>essi samvinna okkar stóð-
Hvor um sig réði }>ví, sem liann óskaði og ])að kom á dagmm
að í meginatriðum vildum við báðir það sarna. Ég er Jiví Jjakk-
látur ])ví trausti, sem biskup sýndi mér.
En mest finnst mér til um að öðlast einlæga vináttu bans-