Kirkjuritið - 01.07.1969, Qupperneq 44

KIRKJURITIÐ
282
semdina. Orðanöldur er einskis vert og fordæming æskunnar
enn fáránlegri.
Gott að blöðin flytja ])á frétt að borgarstjóm Reykjavíkur
liefur samþykkt einróma að efna lil raunliæfra aðgerða í þessu
máli. Og þess verður að vænta að líkt gerist annars staðar þar
sem þess er þörf.
Þetta er velferðarmál allra. Hér er ekki rúm til að ræða
orsakirnar eða úrræðin.
Við vitum öll um margar orsakirnar og b'ka fleira og færra,
sem yrði til bóta.
Og við neitum því ekki að sökin er mest okkar hinna full'
orðnu.
En ég stilli mig ekki um að ncfna þrennt af því óhjákvænu-
legasta —• ef nokkur breyting á að verða til batnaðar.
Almenningsálitið verður að verða ljósara og sterkara á þanu
veg, að drykkjuskapur barna og unglinga sé breinn voði, ekk-
ert síður en krabbameinssýking.
Heimili og skólar þurfa að auka siðkennslu sína og mann-
rækt. Og betur verður að gæta áhrifa kirkjunnar.
Þá kröfu verðum við prestarnir fyrst og fremst að gera til
okkar sjálfra.
Ádrapu
1 síðasta liefti var minnzt á það vandkvæði að unglingar eiJÍ1
ekki nægan kost á sumarvinnu. Þetta mál er svo mikilvægt o„
margþætt, að ástæða er til að taka hér upp meginhluta sni*1"
greinar, sem Hafliði Jónsson, garðyrkjustjóri í Reykjavík skrií
aði í Morgunblaðið 10. júní s. I. undir yfirskriftinni: ^
gengni. barna og unglinga:
„Allir kannast við auglýsinguna „Ibúð li! leigu fyrir barnl;lllí
lijón“, sem algeng er í okkar ágætu dagblöðum, og það e
vissulega ástæða til að spyrja, livernig á því geti staðið, að þL‘u
búseigendur, sem vilja leigja búsnæði, skuli kjósa barnbu1'*1
fjölskyldu. g
Sjálfsagt em ástæðurnar fyrir þessu margar og suinai' • ^
litlu eða engu tilefni, en höfuðástæðan er þó efalaust sú, l|Vl1^
börn okkar em illa uppalin. Okkur liættir til að vanda uW ,
þau í þeim lilgangi að þau séu nokkurn veginn sómasainle?