Kennarinn - 01.12.1898, Blaðsíða 6

20—
FJÓRIR LOFSÖNGVAR
eftir sera Váldimar Bric.m.
1.—LOFSÖNGUíi MAKÍU.
(Lúk. 1:46-55.)
Lag: LoJW <juð, lofið hann, hvor nem kann.
Lofu óí>' íniiiii p'uð oo' o leðst íuíii önd,
Vegsnrnleg er voldug drottins liönd,
dásamlegt er drottins ráð
við dapra’ og hrjáða;
lieilagt er lmns nafn og náð
við nauðum-þjáða.
Dratnblátum hann hrundið liefur,
liungruðuin liann saðning gefur,
allsnægtuin liann aumii vefur;
verndaræsinn ísrael;
að sðr tekur auman mann
lians eilíf mildi;
metur fvrirheit sín hann
I hæsta gildi.
2,—LOFSÖNGUK SAKAKÍASAR.
(Lvk. 1:67-7!).)
Lag: () yuð von lan<U, ó lamh vors guð.
I>itt voldugt nafn sé vegsamað,
|>ú verndarinn Israels, dyrð sé pér mest,
sein vitjaðir fólks Jiíns og frelsaðir Jiað,
eins og feðrunum áður [>ú hézt.
Kú vaktiross öfluga verju og lilíf
af viðinum Davíðs af rót;
gogn óvina valdi Jjú verndaðir iíf
og veittir oss styrk Jieim á inót.
I.ífsins Ijós á ný
lysir inyrkrinu í;
á friðarins leið gegnum skúrir og sky
vorn skeikulan leiðir J>að fót.