Prestafélagsritið - 01.01.1932, Blaðsíða 18
Prestafélagsritið.
Starfsliættir kirkjunnar.
11
margskonar hjálpar og aðstoðar, er kirkjunhar menn
hafi áður fyrri int af hendi. Þeir viðurkenna, að for-
stöðumenn safnaðanna, prestarnir, hafi leiðbeint mönn-
um margvíslega í veraldlegum vandamálum, alþýðu-
fræðsla hafi öll verið i þeirra höndum, og að þeir hafi
auk þess látið lækningar mikið til sin taka. — Sam-
kvæmt þessum lvsingum hefir fjölbreytnin í starfshátt-
um kirkju vorrar verið meiri en i fyrstu virðist, og
ekki vist að kirkja vor hafi reynst miklu óhæfari til
að fullnægja þörfum sins tíma, en kirkjur ýmsra ann-
ara þjóða.
En nú eru hreyttir tímar og breyttar aðstæður. Og
nútímakirkja vor getur ekki lifað á því, er afrekað hef-
ir verið áður fyrri, hversu mikið eða gott sem það
starf kann að hafa verið.
Á þetta er altaf verið að minna oss, og því ættum
vér kirkjunnar menn sizt að gleyma.
Vér ættum að skilja þann sjálfsagða sannleika, að
kirkja nútímans verður að dæmast eftir þvi, hversu
vel eða illa henni tekst að fullnægja þeim kröfum, sem
nútiminn gjörir til hennar.
Starfshætti sina verður hún að laga eftir þörfum
timans.
En sé spurt um hverjar þær þarfir séu, sýnist ef til
vill sitt hverjum, því að altaf er erfitt að þekkja sinn
tima, enda margþættar þarfirnar, þegar um andleg n.ál
er að ræða, sízt færri en þær, er likamann varða.
En þótt þetta sé erfitt, vil ég þó benda á 3 atriði,
sem ég hygg, að flestum kirkjunnar mönnum muni
skiljast, að kirkjunni beri nú að leggja megináherzlu á.
Fyrsta atriðið er víðtækari kristindómsfræðsla en átt
hefir sér stað að undanförnu.
Ástæðurnar fyrir því, að slíks sé nú sérstök þörf,
hygg ég að flestum séu svo kunnar, að ekki sé nauð-
synlegt að fara út í þær hér. En hins skal getið, að
kirkjunnar menn telja sjálfsagt að nota þar þá starfs-