Prestafélagsritið - 01.01.1932, Blaðsíða 88
Prestafélagsritið.
Kirkjan ofí börnin.
81
aðastjórnanna um alla forgöngu. Hinum stærri bæjum
og þó einkum Reykjavik ætti að skipa í félagshverfi,
svo starfsemin gæti náð til sem flestra barna og per-
sónuleg kynni geti átt sér stað milli barnanna og þeirra,
er við sunnudagskólann starfa eða barnaguðsþjónust-
unum halda uppi. Vel mætti nefna starfsemi þessa
kristileg barnafélög. Börnin ervi að eðlisfari félagsfús
og félagsrækin. Þeim finst að jafnaði alt það sér, öðru
fremur, viðkomandi, sem unnið er innan vébanda fé-
lagsskapar, sem þau ganga í af fúsum vilja. Og þeim
skilst það undur fljótt, að þau eiga ekki einungis að
vera áheyrendur lieldur líka starfandi þátttakendur í
því, sem um liönd er haft.
Eins og ég mintist á, ættu prestar og safnaðarstjórn-
ir að vera sjálfkjörnir aðilar til þess að koma á fót
kristilegum barnafélögum með sunudagaskóla og
bai'naguðsþjónustum, sem aðalverkefnum, sem prest-
arnir svo veittu forstöðu með aðstoð og hjálp áhuga-
sams safnaðai*fólks.
Það er vitanlegt og viðurkent, að sérstaka hæfileika
þarf til þess að umgangast börn svo, að unnin sé hugur
þeii’ra, ást og traust. Nú getur það átt sér stað um prest,
sem annars er hæfileikamaður, og kennimaður góður
meðal fullorðins fólks, að lionum sé ósynna um að
laða að sér börn. Þegar svo er háttað, þarf sá prestur
að svipast um í söfnuði sínum, unz hann finnur þann
karl eða konu, sem þá náðargjöf á, að geta laðað böm
að sér, og fá svo þann hinn sama til samvinnu við sig
eða, ef hentai’a þj7kir, til foi’stöðu í hinu kristilega
barna starfi. En ekki má presturinn samt vera utan
við starfsemina, þó hann liafi trúað öðrum fyrir for-
stöðunni. Verkefnin eru þar nóg og mörg fyi’ir prest-
inn. Og vert er hverjum presti að hafa það hugfast, að
um hugi og hjörtu baínanna liggur einhver tryggasta
leiðin til gagnkvæmrar velvildar og trausts milli prests
og safnaðar.
6