Prestafélagsritið - 01.01.1932, Blaðsíða 49
42
Magnús Jónsson:
Prestafélagsriti#.
Meira að segja er sagt, að hann gat ekki starfað í Nasa-
ret eins og annarsstaðar, af því að menn áttu erfitt
með að meta hann í bænum, þar sem hann var uppalinn.
Er ekki þetta óþægilega raunverulegur dráttur í mynd-
inni, ef um goðsögn er að ræða?
Eða þá allt fólkið, sem kemur við þessa sögu, nafn-
greint og mótað með skýrum dráttum. Og svo systkini
hans, nafngreind. Hvað kemur alt þetta við guðinum,
sem deyr og ris upp. Svo vandlega er þetta alt dregið,
svo mikið af smáatvikum kemur við þessa sögu, að
höfundar guðspjallanna verða stundum að gefa les-
endunum skýringar á þessum gyðinglegu venjum og
athöfnum.
Aftur á móti hafa að minsta kosti þrjú fyrstu guð-
spjöllin, sem hafa geymt sögu Jesú skýrasta, mjög lít-
ið af því, sem vér mundum vænta í sögunni af guð-
inum, sem deyr og rís upp. Þar er ekkert af Attis og
Adónis eða sólguðinum Mítra. Guðdómur lians slcín
alveg ósjálfrátt gegnum liversdagshjúpinn án þess að
nokkuð sé gert til þess annað en segja rétt frá. Per-
sóna Jesú er svo gyðinglega mótuð, orð lians svo
gersamlega feld inn i umhverfið í tíma og rúmi, að
það er eitt af undrum veraldarsögunnar, að hún skyldi
samtímis geta verið jafn algild eins og hún liefir reynst.
IJann tekur líkingar sínar úr daglegu lífi í Gyðinga-
landi. Hann segir lærisveinum sinum að fara ekki á
vegu heiðingjanlia og annað fleira, sem kemur heldur
báglega heim við það, að það sé gríska menningin, sem
er hér að koma sér upp endurlausnarguði. Nei, það
er ekki til skýrar mótuð persóna en persóna Jesú, þó
að hún sé á hinn bóginn alls ekki einföld, já meira
að segja svo samsett, að það er á einskis færi nema
raunveruleikans að skapa hana.
Og loks verð ég að benda á eitt, og það er sú stað-
reynd, að þeir sem skrifa, vilja láta þessa persónu hafa
verið uppi alveg nýlega. Svo nærri er það, að það er