Vekjarinn - 01.04.1904, Side 35

35
Guð hefði sent þennan unga Japana að heiman,
og tók hann því alveg að sjer. Hann kom hon-
um fyrir hjá trúuðu fóiki og kostaði hann á skóla.
Nísima ijet. nú brátt skírast1) og varð alvarlega
trúaður, á skólanum kom hann sjer svo vel að
forstöðumaður skólans sagði, þegar hann var
spurður, hvort hann ætiaði ekki að gefa honum
meðmæli: „Það er óþarfl að gylla guli.“ í fe-
brúar 1866 skrifaði Nisíma manninum, sem flutti
hann út á skipið, þegar hann var að fara, meðal
annars á þessa ieið:
„Mjer hefur gengið vel fyrir Guðs náð síðan
jeg fór af st.að. Þegar jeg ákallaði hann, sem
skapaði himin og jörð og ailt, sem í þeim er,
broyttist sorg mín í gleði, óhamingja mín i ham-
ingju, Það er dásamlegt að hugsa um að jeg
skuli hafa lokið mörg þúsund mílna sjóferð, og
aldrei hrept óveður eða komizt í lífshættu. Hjer
er góður og guðhræddur maður, sem hjálpar
mjer til að reikna, og kona hans skýrir fyrir
mjer beztu og heilögustu bók allra bóka, nýja
testamentið. Hún segir mjer frá' fi elsaranum,
Jesú Kristi ,sem var sendur af föður sínum til að
lýsa í myrkrinu og tii að frelsa syndara. Jeg
læri í skólanum lestur, skript, reikning og ensku
og á sunnudögum hef jeg einn tímaí kristindómi,
allir kennararnir, lærisveinarnir og margir aðrir,
*) I þakklœtisakini tók liann nafn velgjörðamanns
síns og lijet upp frá því Jósef Hardy Nísíma.
L1