Tímarit þjóðfélagsins - 01.01.1916, Blaðsíða 12

1 : 12
míns föðurlands. En ekki er þér um að kenna ef
misbréstur verður á. Þér stjórna aðrir og þá ver en
ég hafði vonað. En á þig falia sakirnar. Pví getur
þú svæfillaus sofið það sem eftir er, sem. gjarnan
má verða stutt. Eg sé þér hnigna. Eg sé þú ert
hrjáð. Eg sé . . . Og Einar . . .. og . . .. Gissur
jarl . . . og föðurlandið.«
í því vaknaði hún, íVeinu svitabaði. FyrSt i .fanst
henni að hún vera koddalaus og höfuðið hvíla nið-
ur aftur á bak. Henni fanst hún sjá Björn, én hann
var horfinn.
Henni stóð ógn af draumnum, og gat ékki sof-
ið til morguns það sem eftir var.
Börkur digri.