Eimreiðin - 01.01.1956, Side 60

48
EIMREIÐIN
Stórgrýtt var fjaran;
stirðlynd með köflum,
kjassaði sjaldan.
Enginn studdi hann hendi
eða hug
út á sjómn.
En vindgróinn himinn.
Harðleikin aldan
í hendi sér faldi sliipið.
Hann komst ekki á kjölinn.
Kannske menn hefðu annars
létt honum sporið.
Liklega borið hann
síðasta spölinn.
A ierð með ljáinn
Hvað er þetta?
Þytur fyrir utan.
Þeyst á harðaspretti
um grund og mó?
Þótt lcest sé hurðu,
leggur stroku um bceinn,
bróðir,
finndu, hvernig kulið vex.
Hvort var þar einn á ferð
á bleikum jó?
Nei, hér er ekið
gullsins glcesta vagni
Módel 56.