Eimreiðin - 01.01.1956, Blaðsíða 82

70
EIMREIÐIN
ið að því. Bókmenntaþjóð getur
ekki án slíkra rita verið á sínu
eigin máli.
Þorsteinn Jónsson.
HARPA MINNINGANNA. -
Isafoldarpren tsm i ðja 1955.
Þetta er stór bók, á fimmta
hundrað blaðsíður í stóru broti.
Flytur hún minningar Arna Thor-
steinssonar, skráðar af Ingólli
Kristjánssyni. Fjöldi ágætra mynda
prýðir bókina, og er útgáfan liin
vandaðasta að öllurn frágangi, en
prentvillur eru nokkrar, þó færri
en oft gerist.
Tónskáldið Arni Thorsteinsson
er fæddur í Reykjavík 15. októ-
ber 1870 og varð því 85 ára í fyrra.
Ber hann aldurinn vel, og má sjá
af þessum minningum, að minni
hans er gott og andleg heilbrigði
í bezta lagi, þegar bókin verður til.
Arni er nú einn af þekktustu og
vinsælustu listamönnum landsins,
lög hans orðin almenningseign fyr-
ir löngu, enda mörg eins og sung-
in beint út úr sál þjóðarinnar,
lædd til þess að lifa meðan menn
unna ljúfum tónum, og aldrei hef
ég orðið þess var, að nokkur hafi
haft horn í síðu Árna Thorsteins-
sonar. Um margra ára skeið vor-
um við samverkamenn í Lands-
banka íslands. Meiri „gentleman"
hef ég aldrei þekkt í allri um-
gengni en hann, og fáa slíka.
Um bók þessa er það að segja,
að þeim Árna og Ingólfi hefur
tekizt mætavel með hana að öllu
leyti. Hún er fróðleg, skemmtileg
og vel rituð. Hún greinir okkur
frá fjölda manna og viðburða,
sem Árni Tliorsteinsson man frá
sinni löngu og listfengu ævi. Árni
var alinn upp á heimili eins
æðsta embættismanns landsins,
landfógetans Árna Thorsteinssonar,
og umgekkst því helzta fólk lands-
ins alla tíð frá barnæsku. Auk þess
þekkti hann svo jafnaldra sína af
öllum stéttum mannfélagsins-
Hann var settur til beztu mennta,
en alla tíð var það músíkin, sexn
sat í öndvegi í liuga hans, þott
hún gæti ekki orðið. honum til b'is'
viðurværis og hann yrði að vinna
önnur störf til sjötugsaldurs, °§
í fögrum hljómum, sem hann
sjálfur hefur samið, mun niinn-
ing hans lengi lifa. En öll sín verk
vann hann vel og dyggilega, °8
enginn, sem hann þekkti, intin
gleyma hinum glæsilega og alnð-
lega manni.
Mikið af bók þessari er nij08
nákvæm og vandvirknislega gel ®
saga sönglistar hér í Reykjavík, fni
því að um slíkt var að ræða
svo að nefnzt gæti því nafni. Arn|
Thorsteinsson tók þátt í söngUf*
hér svo að segja frá fyrstu tíð,
hann var, auk þess að vera ton'
skáld, ágætur söngmaður og ^
vel á hljóðfæri, enda naut hann
beztu tilsagnar hjá kennurum 1
Kaupmannahöfn, en þar dvaldi
bann lengi við nám.
Bók þessi verður efalaust mik’ð
lesin og það að verðleikum. H°n
er með beztu ævisögum, sem kom
ið hafa út, látlaust rituð og stor
fróðleg, að öllu leyti höfundunum
til sóma og góður fengur fyrir bók-
menntir vorar.
Þorsteinn Jónsson■
Vilbergur Júliusson: AUSTUR
TIL ÁSTRALÍU. Ferðasagn■
Setberg, Arnbjörn Kristinsson,
1955.
Bók þessi er mjög fagurlega út-