Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1956, Síða 67

Eimreiðin - 01.01.1956, Síða 67
TARJEI VESAAS 55 UPP. sem nú viti niður, — að einhvern tírna muni verða til astlaust lijarta, en ekki verði það £yrr en árnar taki að renna UPP í móti. Og hann bætir því við, að ólíklegt sé, að nokk- Urn tíma verði til sú hönd, sem ekki hafi þörf fvrir lrjálp annarra handa — og slíka hönd munum við aldrei augum líta. Ef skipa ætti Vesaas í flokk eftir viðhorfum hans við til- Verunni, mundi trúlega réttast að telja hann í hópi þeirra Ulanna í veröldinni, sem nefna mætti varfærna bjartsýnis- menn. Hann er maður, sem þrátt fyrir það, að liann sér þá *lasttu, sem yfir vofir, er engan veginn á því að gefast upp. Eins °S skáldbróðir lians Tore Örjasæter trúir hann því, að þó að Ver verðum að ganga í gegnunt miklar þrautir og þrengingar, ba muni hin góðu öfl tilverunnar ekki bíða ósigur. 5. l^yrstu bækur Vesaas, skáldsögurnar Menneskebonn og ^endeniann Huskuld, eru mjög rómantískar. Þar gætir skáld- *e§s flugs 0g mikils innsæis, og þegar í þessum fyrstu bók- Um má koma auga á það fræ, sem öll hin síðari skáldrit lians eru vaxin upp af. En hins vegar er víða væmin tilfinninga- Semi og tilgerð í stílnum, og mannlýsingarnar eru stundum ri® þokukenndar. Hann hélt áfram á sömu braut í næstu Pþemur bókum sínum, tveimur skáldsögum og leikritinu . 11 ds bustader, og nú fóru ritdómararnir að gerast harðhent- 11 • í*á voru og þeir menn til, sem glottu í kampinn og gerðu Sys að honum. Og nú tók liann sig til og skrifaði skáldsöguna . ei svarte hestane. Þar rífur liann sig upp úr draumadosinu. ^ei svarte liestane er mikill og óstýrilátur þróttur og ærið raunsæi. Höfundurinn vill auðsjáanlega reka af sér slyðruorð- og hann sveiflar svipunni yfir hinum svörtu fjörgömmum 1 Framnesi. En Vesaas dvaldi ekki lengi á vettvangi raunsæisstefnunn- ‘u- Hann skrifaði nú skáldsögu eftir skáldsögu, þar sem hann Sem rnaður og skáld barðist harðri innri baráttu, unz hann naði finna það mót tilfinninga sinna, hugsjóna og viðhorfa, Sem hefur reynzt honum bezt við hæfi. Það er hin táknræna aldsaga, með hennar sérhæfða formi, þar sem hinn span- er>ndi innri þungi ræður hrynjandi stílsins. Með hinum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.