Ægir - 01.11.1915, Blaðsíða 12

154
ÆGIR
Þegar verið er að bjarga, verður að
gæta þess vel, að eyða ekki kröftunum
til ónýtis, t. d. að berjast ekki í fáti upp
á móli straum eða falli, heldur synda
skáhalt undan ef unt er, og reyna þannig
að ná fyrirhuguðum stað.
★
¥ ¥
Ejörgunaraðferðir eru aðallega flmm,
og verður að nota þær eftir þvi hvort
sá sem bjargað er brýst um eða ekki,
eftir vegalengdum o. s. frv., og eru þær
sem nú skal greina:
Regar madurimi hroyfist ekki,
er best að snúa honum á baldð, taka
utan um höfuðið fram á kinnar og láta
lófana taka út yfir eyrun, halda honum
siðan frá sjer með beinum handleggjum
og synda á bakinu, og leggja mikla á-
herslu á að halda höfðinu á honum vel
upp úr vatninu.
Þegar maðuriim brýst uiu,
er best að velta honum á bakið eins og
áður, taka fast um bandleggina á honum
upp við olnboga og draga þá siðan upp
á við, þar til þeir eru komnir i beina
línu við herðarnar; skal þá björgunar-
maðurinn liggja á bakinu og sjmda með
fótunum. Þetta tak gerir hjörgunar-
manninum auðveldara að sljórna þeim
sem er að drukna, þar sem hann getur
hvorki snúið sjer við eða náð i hann.
I‘egar erfitt er að halda hamlleggjimum
eða ná handfestu á þeim, skal sá sem
bjargar setja handleggina á sjer undir
höndurnar á þeim, sem er að drukna,
(eigi má þá fara framan að), selja lófana
á brjóstið eða axlirnar á honum, og
spenna síðan handleggina aftur í beina
línu við herðarnar, eins og ef tekið er
um handleggina. Ef manninum er náð
vel í þetta tak, getur hann ómögulega
hreyft sig.
Pegar maður, seiu kann sund, hefur
örmagnast eða fengið sinadrátt,
eða hver sem getur verið rólegur, er besl
að láta hann leggjasl á bakið, og setja
brjóstið og magann vel upp, halda um
axlirnar á björgunarmanninum með
handleggina beina frá sjer. Gott er lika,
að hann taki yfir um mittið á björgun-
armanninum með fótunum, til að halda
þeim uppi, ef þeir vilja sökkva. Björg-
unarmaðurinn syndir á bringunni bæði
með höndum og fótum. Þetta er lang
einfaldasta björgunaraðferðin, og án efa
má ^ynda með mann miklu lengra með
þvi að nota hana en nokkra aðra.
★
¥ ¥
Aðferðin til að losa sig úr tökum
druknandi manns:
Þegar tekið er yfir ura úlfliðiua
á björgunarmanninnrn, verður lrann að
snúa báðum handleggjunum samstundis
á rnóti þumalfingrunum á þeim, sem er
að drukna, og slá þeim beint úl og nið-
ur á við, og' þannig að setja úr liði þum-
alfingurna, ef ekki er hægt að losa hand-
leggina á annan hátt.
Þegar tekið er yfir um liálsinu
á björgunarmanninum, verður hann að
draga vel að sjer andann og leggjast vel
ofan á þann, sem er að drukna, og á
sama tima að faka með annari hendinni
i mjóhrygginn á honum, en setja hina
i beina línu við öxlina yfir handlegginn
á þeim, senr er að drukna, og taka vrm
nefið og kreista það nreð fingrununr eins
fast og' hægt er, setja lófann undir hök-
una og ýta manninum svo frá sjer af
öllu aili. Þegnr nefið er kreist, verður
sá sem er að drukna, að opna munninn
og reyna að anda að sjer nreð honum;
sogar hann þá ofan i sig vatn, fipast að
halda og sleppir tökunum, og er þá til-
ganginum náð.